محققان تاکید دارند اندازه گیری اندازه دورکمر علاوه بر شاخص توده بدنی برای کنترل سلامت و طول عمر افراد و جلوگیری از خطرات ناشی از چاقی ضروری است.

«رابرت رأس»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه کوئین کانادا، در این باره می‌گوید: «یافته های ما نشان می‌دهد شاخص توده بدنی (BMI) برای ارزیابی خطرات کاردیومتابولیک ناشی از چاقی به تنهایی کافی نیست.»

رأس در ادامه می‌افزاید: «اندازه دورکمر قوی‌ترین عامل پیش بینی کننده چربی ذخیره شده در داخل حفره شکمی و اطراف چندین عضو حیاتی بدن است و بیشترین خطر را برای سلامت دارد.»

محققان تاکید دارند اندازه گیری اندازه دورکمر و BMI باید تبدیل به بخش استانداردی از شرایط بالینی شود.

محققان حداقل اندازه دورکمر برای وزن‌های مختلف را به شرح زیر پیشنهاد می‌کنند:

– ۸۰ سانتیمتر برای زنان و ۹۰ سانتیمتر برای مردان دارای وزن متعادل.

– ۹۰ سانتیمتر برای زنان و ۱۰۰ سانتیمتر برای مردان دارای اضافه وزن.

– ۱۰۵ سانتیمتر برای زنان و ۱۱۰ سانتیمتر برای مردان دارای چاقی درجه ۱.

– ۱۱۵ سانتیمتر برای زنان و ۱۲۵ سانتیمتر برای مردان دارای چاقی درجه ۲ و ۳.

به گفته محققان، افراد با اندازه‌های بالاتر از حد تعیین شده فوق با ریسک بالا مشکلات عروقی در آینده روبرو هستند.