به گزارش کرج رسا به نقل از مهر،‌ روزبه کردونی می‌گوید: در مواجهه با کرونا مدل‌های همیشگی مواجهه با بحران‌ ها و مسائل از سوی کارگزاران حکومتی، مردم، روشنفکران و فعالین سیاسی و اصرار بر تداوم رفتارهای مبتنی بر جامعه‌ شناسی خودمانی، هیچ کمکی به کنترل و مهار کرونا نخواهد کرد. برای نمونه تداوم ۶ رفتار ذیل جز تشدید آثار منفی کرونا و بردن ما به ترکستان اثری نخواهند داشت:

۱- تصمیم‌ های متضاد: کارگزاران حکومتی تصمیم‌های متناقض بگیرند (مانند تعطیلی تمام برنامه‌های نورزی و منع سفر از یک طرف و تخصیص سهمیه بنزین برای سفرهای نوروزی از طرف دیگر)

۲- بی‌ ثباتی در تصمیم‌ گیری‌ ها: کارگزاران حکومتی تصمیم‌های خود را دائم تغییر دهند یا هر کدام تحلیل متفاوتی پیرامون کرونا ارائه و مردم را سرگشته و حیران کنند.

۳- آشکار کردن اختلاف‌ ها در جلوی پرده: کارگزاران حکومتی مسائل خود را از طریق نامه‌ نگاری‌ های علنی با یکدیگر بیان (نه حل) و مردم را نگران‌تر کنند.

۴- خوداجتهادی مردم: مردم کرونا را جدی نگیرند و با رویکرد همه‌چیزدانی و خوداجتهادی ضمن بی‌توجهی به توصیه‌های کارشناسان، خود تعیین‌کننده رفتار خود باشند. مثل هجوم عده‌ای به مقصد شمال.

۵- انباشت پرسش‌ های بی‌ جواب: روشنفکران با تبعیت از تعریف ادوارد سعید از روشنفکر در مواجهه با کرونا فقط به طرح پرسش‌ های مشکل‌ آفرین و پیچیده، نقد حکومت و تجویزهای خودبینانه بسنده و به جای حل مشکل بر آن اضافه کنند.

۶- تسویه‌ حساب سیاسی با بیماری: کنشگران سیاسی کرونا را فرصتی مناسب برای تسویه‌حساب سیاسی و بازسازی اعتبار اجتماعی خود تلقی کنند و به وضعیت ملتهب جامعه توجه نکنند.