محله حیدرآباد یکی از محله‌ های قدیمی کرجمرکزی است. خیابان‌های اصلی این محله شامل خیابان عدل، بنی نجار، دکتر شریعتی و علامه مجلسی می‌باشد.

حیدرآباد از شمال با محله‌های باغستان و شاهین‌ ویلا، از جنوب با میانجاده و کرج نو، از غرب با حصارک و از شرق با اراضی سازمان تحقیقات کشاورزی و گوهردشت همسایه است.

نام قدیم این محله شارگوله بوده که از چهارگوله به معنای چهارراه به گویش کرجی اصیل می‌باشد. همچنین دهخدا در لغت‌نامه خود در مورد حیدرآباد کرج این گونه توضیح می‌دهد که دهی است جزء دهستان حومه بخش کرج، در یک هزارگزی شمال شوسه کرج به قزوین. ناحیه‌ای است واقع در دامنه و سردسیری. دارای ۳۷۷ تن سکنه است. محصولاتش غلات، بنشن، چغندرقند، صیفی، میوه و قلمستان. اهالی به کشاورزی گذران می‌کنند. بنگاه دامپروری وزارت کشاورزی در این ده راه آن ماشین رو است (فرهنگ جغرافیایی ایران، ۱۳۲۸: ص ۳۶۹).

محله‌ای که هم اکنون با نام حیدرآباد شناخته می‌شود، به عنوان یکی از روستاهای دوران صفوی می‌باشد، دلیل این امر را می‌توان در آثار اندک به جا مانده از آن دوران در محله شناخت.

آثاری مانند حمام تارخی حیدرآباد که با مصالح ساروج و آجر ساخته شده است، که نشانه‌ ای از دوران معماری صفویه می‌باشد (فاطمی،۱۳۹۶: ص ۸۴).

حمام حیدر آباد در کرج، بلوار حیدر آباد، خیابان شهیدان فاضلی، کوچه شهید کمالی نژاد واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۱ مرداد ۱۳۸۴ با شمارهٔ ثبت ۱۲۵۴۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است (دانشنامهٔ تاریخ معماری ایران‌شهر)