✍️ رضا قاسمپور

امروز ۱۸ فروردین ۱۴٠٠ برای تبریک افتتاح کلینیک دامپزشکی دوست عزیزم رضا اسکندری وکیل حاذق پایه یک عازم فردیس کرج می‌شویم.

مسیر پر پیچ و خم مهرشهر تا فردیس با گذر از کوچه باغ‌های گلستان و چمن به شدت روح‌نواز و دل‌انگیز است.

لابد شنیده‌اید که تقریبا هیچ‌کس از شغلش به طور کامل راضی نبوده و رضایت شغلی ندارد، به خاطر همین اتفاقات جالبی در جامعه در حال تکوین است. گویا شغل پرطرفدار وکالت که خیلی‌ها برای قبولی در آزمون وکالت برایش دست و پا می‌زنند روح بزرگ آقا رضا را ارضا نکرده و در کنار ساخت و ساز و وکالت پرونده‌های سنگین، به کار درمان حیوانات اهلی و وحشی علاقمند شده و با #مهندس_آبتین برای همین منظور کلینیک مجهزی را در فردیس پی افکنده است.

جالب‌ترین بخش ماجرا آشنایی با دکتر جواد بزرگ امین دامپزشک مجموعه می‌باشد. وی متولد ۱۳۴۶ ارومیه بوده و در خانواده‌ای اصیل و فرهنگی بطور خودجوش با هنرهای تجسمی و موسیقیایی مؤانست داشته و استاد تمام ساز آشیقی آذربایجانی، تار ترکی و سه تار فارسی است. همچنین مسلط به نقاشی و مجسمه‌سازی بوده و با شعر و شاعری قرابتی دیرینه دارد.

پس از بازدید از بخش‌های مختلف کلینیک پای ساز دکتر بزرگ امین می‌نشینیم تا گرد و غبار زمان بزداییم و جلای اندیشه را با ریتم و هارمونی موسیقی بر روح و روان خود مستولی سازیم.

لا به لای نوازندگی دکتر سوالاتی از وی در خصوص چرایی، چیستی و چگونگی زندگی چند بعدی و علایق چند لبه وی می‌پرسم. می‌گوید: از کودکی در ذهنم بود که برای چه زاده شده‌ام؟

سؤالات فلسفی از این دست همراه با کنجکاوی‌های بی حد و حصر مرا به دنیای پر رمز و راز موسیقی پرتاپ نمود. ۳۰ سالی است که در کنار طبابت در رشته‌های متفاوت، سازهای مختلف را آموزش می‌دهم، در کنار آن ساز می‌سازم، از طرفی علاقمند به فیزیک و ریاضی هستم و در چرایی آفرینش و چیستی کائنات غور کرده و با موسیقی جهانم را زیباتر و قابل تحمل‌تر می‌کنم

به باور من هرکس باید یک ساز موسیقی منحصر به خود داشته و پرده‌های زندگی و روحی و روانی خاص خود را بنوازد. من هیچ استادی در هنر و موسیقی نداشته و به طور خودآموز سازم را می‌نوازم. هر چیزی را یک بار ببینم یاد می‌گیرم. اولین آهنگی که نواختم شیرین شیرین بود و خلاصه موسیقی جز لاینفک زندگی من است.

با توجه به علاقه به فیزیک کتابی با عنوان (انسان، زمان و مکان) در دست چاپ دارم. به نظر من انیشتن بزرگترین اشتباهش این بود که تنها بر ساعتش زوم کرده بود و چیستی زمان را می‌کاوید. لذت از زندگی با تکانه‌های ذهنی امکان پذیر است. متفاوت بودن را دوست دارم پویایی در تفاوت‌هاست. پس از دو ساعت گپ و گفت چند جانبه در حوالی عشق پرسه می زنیم نهایتأ استاد با نوای آسمانی #ساری_گلین ما را بدرقه می‌کند.

حرف آخر:

“اصول عدم قطعیت هایزنبرگ، نسبیت انیشتین و عدم کاملیت گودل پایه‌های برمودایی را پی افکنده‌اند که در آن هر چیزِ یقینی و قطعی به حالت تعلیق در می‌آید و فضای مه‌آلود ابهام و ایهام بر چشم‌انداز روشن وضوح و شفافیت چیره می‌شود. سه رأسی که همانند حلقه‌های بورومی علی‌رغم آنکه از داخل هم عبور نمی‌کنند، ولی زنجیره غیرقابل انفکاکی را تشکیل می‌دهند.”

و خلاصه آن که: زندگی ما به همین سادگی چون رودی آرام در حال سپری شدن به ابدیت است…