دارا تیموری فر روز دوشنبه در گفت و گو با ایرنا اظهار داشت: در ماه‌های گذشته، مشتری و زحل پس از غروب خورشید به‌ شکل ٢ نقطه نورانیِ نزدیک به‌ هم در آسمان می‌ درخشیدند البته این سیاره ها در واقعیت میلیون‌ها کیلومتر با هم فاصله دارند و فقط به‌صورت ظاهری در کنار هم دیده می‌شوند که به اصطلاح به آن مقارنه می‌گوییم.

وی ادامه داد: با در نظر گرفتن حرکات زمین، مشتری و زحل در مدارهایشان، فاصله ظاهری این ٢ سیاره کمتر شده است و  در تاریخ اول دی امسال (۲۱ دسامبر)  به حداقل می‌رسد.

عضو تحریریه مجله آوا استار تصریح کرد این پدیده تقریباً هر ۲۰ سال یک بار رخ می‌دهد؛ اما محل آن در آسمان و فاصله مشتری و زحل متفاوت است. پیش از این، در خرداد ۱۳۷۹ (مه ۲۰۰۰ میلادی)،  مشتری و زحل به فاصلۀ تقریبی ۱ درجه‌ای از هم رسیدند. اما به دلیل نزدیک بودنشان به خورشید، این پدیده تقریباً قابل مشاهده نبود.

تیموری فر افزود: ویژگی مهم مقارنه امسال، فاصلۀ ظاهری این دو سیاره از یکدیگر است. حداقل فاصله ظاهری مشتری و زحل حدود ۶ دقیقه قوسی (یک پنجم قطر ظاهری ماه کامل) است که آخرین بار در سال ۱۶۲۳ میلادی یعنی حدود ۴۰۰ سال پیش رخ داد.

وی تصریح کرد: جدایی زاویه این دو سیاره در مقارنه‌ای که در سال ۱۲۲۶ میلادی اتفاق افتاد کمتر از نصف مقارنه امسال بود؛ از این رو، مقارنه امسال با مقارنه سال ۱۶۲۳ قابل مقایسه است و ما شاهد نزدیک‌ترین مقارنه در ۴۰۰ سال اخیر خواهیم بود.

این منجم آماتور خاطرنشان کرد: در مقارنه امسال، فاصله این ٢ سیاره از خورشید حدود ۳۰ درجه است.

تیموریان فر ادامه داد: به این معنی که ساعتی پس از غروب خورشید برای تماشا و عکاسی از این منظره فرصت داریم. این مقارنه از سراسر ایران قابل مشاهده است البته تفکیک مشتری و زحل با چشم غیرمسلح بسیار دشوار است و احتمال زیاد به ابزار رصدی نیاز خواهد بود.

وی یادآور شد: با توجه به ارتفاع بسیار کم این ٢ جرم، افق جنوب غربی محل رصد باید کاملاً باز و بدون غبار و آلودگی باشد؛ البته به شرطی که شرایط جوی مناسب باشد و آسمانی صاف داشته باشیم.

وی تاکید کرد: وضعیتی مشابه وضعیت مقارنه امسال، تا سال ۱۴۵۸ شمسی (۲۰۸۰ میلادی)  رخ نخواهد داد و شاید نسل‌های بعدی بتوانند نظاره‌گر آن پدیده باشند.