✍️ رضا قاسمپور

امروز بابت جلب مساعدت و مشارکت در خصوص حل مشکلات فوری و فوتی مدرسه ای فوق محروم به چند نفر از صاحب منصبان و خیرین استانی پیامکی ارسال کرده و درخواست مساعدت و راهنمایی نمودم.

اقای عسگری از نمایندگان فعلی کرج گفتند:

سلام و رحمت

“خدا خیرتون بده

از طریق دستگاه‌های حمایتی و خیرین پیگیری کنید ما هم اگر موضوع و کمک خاصی لازم بود هستیم ان‌شاءالله

آرزوی توفیق”

خانم مریم قهرمانی عضو فرهنگی شورای کلانشهر کرج جواب دادند:

“چشم ان شالله کمک می کنیم”

ولی یک نفر از دریافت کنندگان پیامکم برخورد متمایز و امیدبخشی داشت.

خانم شیخیان از کارآفرینان و خیرین فرهنگی بلافاصله پس از دریافت پیام تماس گرفته و پیگیر چرایی و چیستی موضوع گردیدند. چند لحظه پس از اتمام صحبت های اولیه مجددا تماس گرفته و دنبال اطلاعات ریز محرومیت مدرسه مورد نظر شده و وعده کمک‌ آنی به واحد آموزشی محروم توسط خیرین مرتبط را دادند و…

خوشبختانه با وجود تمام مشکلات چند بعدی که مردم را احاطه کرده اند هنوزم هم نسل انسان‌های خوب و خیراندیش از اجتماعمان منقرض نشده است.

احتمالا شما هم با من همدل باشین که برخی سورند و سرور، انرژی بخشند و مثبت اندیش، مهربانند و بی توقع، متبسم اند و متعهد، تحول گرا هستند و انتقاد پذیر، چند بعدی اند و دور اندیش و… راست است که گفته اند:

خداوند بعضا انسان بزرگ را با مصیبتی بزرگتر می آزماید.

ذیلا صفحه ای از زندگی پرتلاطم یکی از این فرهنگیان دلسوخته و خیراندیش را تورق می کنیم.

خانم “معصومه شیخیان” از همکاران بازنشسته فرهنگی و کارآفرین کرج هستند. متأسفانه وی در فروردین ۹۸ دکتر محمود حقیقت (همسر) و یاسین حقیقت پسرش را در سیل ویرانگر دروازه قرآن شیراز از دست داد.

در انتخابات اخیر شورای شهر کرج خانم شیخیان از کاندیداهای کرج بود. به واسطه مرکزیت و مرجعیت شهیدستان کرج، خانم شیخیان نیز همانند بسیاری از کاندیداهای جدی شورا سری به ما زدند. پسا انتخابات یک جلسه مفصل پیرامون مسائل آبی ایران با محوریت “عمر مفید سد کرج” با این بانوی کارآفرین و فعال فرهنگی اجتماعی ترتیب دادیم.

وی با اطلاعات دقیق و تخصصی هشدارهایی در خصوص پایان عمر سد کرج ارائه نمود.

در ادامه‌ی بحث گریزی به فاجعه سیل شیراز زدیم. بی‌اختیار اشک از گوشه چشمانش همچون سیل شیراز جاری شد.

در اثنای صحبت ها با “دکتر احمد تنوری” رئیس کمیسیون فرهنگی اجتماعی وقت شورای شهر شیراز تماس گرفته و خانم شیخیان را به ایشان متصل نمودم تا شاید در پیگیری مسائل و مصائب پسا سیل مفید فایده افتد.

خانم شیخیان و سایر بازماندگان جانباختگان سیل شیراز به دلیل بی‌ توجهی به مسئولیت‌های قانونی و بدقولی‌های مسئولین شیراز در عمل به وعده‌های سرخرمن‌شان نزدیک سه سالی در انتظار سپری کرده‌اند و حال به دلیل بی نتیجه بودن پیگیری بازماندگان حادثه، آسیب دیدگان علیه مسئولین مرتبط با سیل شیراز اقامه دعوی کرده‌اند.

خانم شیخیان در این خصوص می‌گوید: بعد از گذشت بش از چهار سال وضعیت آسیب‌دیدگان از سیل دروازه قرآن اسف‌ بار بوده و متأسفانه هنوز مقصرین فاجعه سیل شیراز مجازات نشده‌اند.

بعد از گذشت ماه‌ها هنوز دیه فوتی‌ها، خسارت بدنی، مالی، خسارت ماشین‌ها و…. به بازماندگان پرداخت نشده است.

موضوع عدم عذرخواهی شهردار شیراز علی‌رغم درخواست خانواده‌های جانباختگان دردی مضاعف بر دوش خانواده‌هاست.

انتظار داشتیم حداقل نتیجه شیرین از این اتفاق بسیار تلخ و سخت این باشد که برای اولین بار در کشور یک مقام مسئول مقصر، از مردم عذرخواهی کند و باب نیک و زیبایی برای بقیه مسئولین باز شود.

?سخن آخر

متاسفانه ما عادت کرده‌ایم هر بحرانی را با بحران جدید پشت سر بگذاریم، بدون آنکه پیگیر حواشی بحران قبلی بوده و برای کاستن از عواقب آن تلاشی کنیم و آسیب‌دیدگان حوادث طبیعی و غیر طبیعی را بی‌پناه به امان خدا رها می‌کنیم.

باشد که این رویه نامیمون “پشت سر گذاشتن و فراموش کردن بحرانی با بحران‌های جدید” متوقف گردد.