حجت‌الاسلام و المسلمین سیدفضل الله حسینی در گفت و گو با ایسنا، با بیان اینکه  پرداخت هزینه بی‌ مسئولیتی‌ ها و کم‌کاری‌ های مسئولان به وسیله مردم درست نیست، گفت: تمام خانه‌هایی که غیر مجاز ساخته شده، با علم و اطلاع دهیار، شورا و بخشدار بوده است؛ البته آنها که در محدوده شهر ساخته شده با اطلاع شورای شهر و شهردار وقت بوده است.

وی ادامه داد: نزدیک به همه شوراها و دهیارها، پیمانکاران این ساخت و سازهای غیر مجاز بوده‌اند؛ یا پیمانکار به وسیله همین افراد به مردم معرفی شده است. حتی در مواردی مصالح را نیز این افراد خریداری کرده‌اند. هزینه این سوء مدیریت‌ها را همین افرادی که در جریان این ساخت و سازها بوده‌اند باید پرداخت کنند نه اینکه مردم متضرر شوند؛ به ویژه اینکه این نهادها از مردم برای ساخت و سازهایی که الان دچار مسأله هستند، پول دریافت کرده‌اند؛ اما در قبض‌ها بابت این کار را قید نکرده‌اند.

حجت‌الاسلام حسینی، صدور پروانه و مجوز برای این املاک مورد مناقشه را عجیب دانست و اظهار کرد: فرد الان پروانه ساختمان خود را در دست دارد؛ بنیاد مسکن و جهاد و بخشدار امضا کرده‌اند؛ تعدادی از این افراد مجوز دارند، اما قاضی و دادستان که مدعی العموم است و باید از حق مردم دفاع کند، می‌گوید که خودتان بروید از بخشدار یا دیگران شکایت کنید که در حقیقت این کار سر کار گذاشتن مردم است.  الان آن بخشدار بازنشسته شده، فوت شده یا مسئولیت بالاتری پیدا کرده است و همه می‌دانند که این شکایت‌ها به جایی نمی‌رسد؛ حالا مردم بیچاره باید میلیون‌ها تومان برای وکیل و دادرسی هزینه کنند.

وی در مثالی دیگر بیان کرد: سازمان آب و فاضلاب طالقان، بر اساس مصوبه‌های بالا دستی مانند شورای امنیت ملی موظف بود رودخانه طالقان را لایروبی و ساماندهی کند و به کمک دستگاه‌های دیگر شبکه فاضلاب را اجرا کند؛ اما وزارت نیرو به بهانه نداشتن بودجه این کارها را نکرد؛ اما باز این کم کاری و ضعف بر دوش مردم گذاشته شد.  رودخانه اصلی طالقان که به نام رودخانه شاهرود معروف است حدود ۱۰۰ کیلومتر طول دارد و به خاطر لایروبی و ساماندهی نشدن پس از هر سیلی به خانه و باغ‌های مردم می‌زند؛ سازمان آب می‌گوید کنار بروید چون اینجا حریم رودخانه است؛ درخت ۵۰ ساله گردو وجود دارد و مشخص است که این درخت در حریم رودخانه نبوده است، اما به خاطر بی‌مسئولیتی این افراد و کنترل و لایروبی نشدن رودخانه مردم باید زمین‌های خود را ترک کنند.

امام جمعه طالقان درباره تاریخچه لایروبی رودخانه اصلی طالقان ابراز کرد: در گذشته این رودخانه در اختیار مردم بود و مردم به صورت خودجوش جمع می‌شدند و این رودخانه را لایروبی می‌کردند؛ وقتی ما بچه بودیم در فصل خاصی در روستا جار می‌زدند و هر کسی به اقتضای خود بیل و کلنگ را دست می‌گرفت و رودخانه را لایروبی می‌کرد.  از زمانی که این رودخانه به نام سازمان آب اعلام شد، مردم آن را رها کردند و نسبت به رودخانه هیچ مسئولیتی احساس نمی‌کنند و وقتی سیل راه می‌افتد، آب به اطراف می‌زند و رودخانه یک شاخه ۵۰ شاخه می‌شود و باتلاق و منجلاب و غیره می‌شود و هر جا رودخانه ورود کند می‌گویند اینجا بستر رودخانه است و مردم باید باغ‌های ۵۰ ساله و خانه‌های خود را رها کنند چون در بستر قرار گرفته است.

وی از اجازه ندادن فنس کشی برای باغ‌های مردم انتقاد کرد و گفت: مشکلات ورود آب و گراز به باغ‌ها و هدر رفت محصولات باعث شده است مردم انگیزه‌ای برای کاشت هیچ نهال و محصول دیگری نداشته باشند. با اینکه این زمین‌ها برای مردم است، راضی هستند که تعهد محضری بدهند که این محوطه برای ما نیست و برای سازمان آب است، فقط اجازه دهند که فنس کشی کنند و درختانشان نابود نشود، اما اجازه فنس نمی‌دهند؛ می‌گویند که اگر شما فنس بکشید احساس مالکیت می‌کنید.

امام جمعه طالقان از هزینه حدود پنج میلیارد تومانی در هشت سال پیش برا فنس کشی دور سد طالقان خبر داد و افزود: همان موقع گفتیم جنگل مصنوعی و تفرجگاه و اشتغال برای جوانان منطقه در نزدیکی سد، بیش از فنس کشی مؤثر خواهد بود، اما دستگاه‌های دولتی انگیزه‌ای برای این کار نداشتند.

وی از خرید زمین‌های بیش از نیاز برای سد به قیمت بسیار پایین هم انتقاد کرد و گفت: الان مشخص است که زمین‌هایی بیش از مقدار مورد نیاز را خریداری کرده‌اند و از آنها استفاده‌های دیگری خواهند کرد. اکنون اطراف سد زباله‌دان شده است؛ غیر مسئولان هم که فنس‌ها را پاره و از آن عبور می‌کنند. طالقان تبدیل شده به شهرک های خصوصی برای بعضی از ارگان‌ها و یکی از وزارتخانه‌ها نیز اقدام به ایجاد شهرک کرده و این در حالی که مردم با مشکلات بسیاری در بحث زمین و ساخت مسکن مواجه هستند و باید جلوی این شهرک‌سازی‌ها گرفته شود.