به گزارش کرج رسا، مسعود فیاضی گزینه پیشنهادی آموزش و پرورش با ۱۱۵ رای موافق، ۱۴۰ رای مخالف و ۵ رای ممتنع از مجموع ۲۶۰ رای ماخوذه نتوانست از مجلس رای اعتماد کسب کند.

فیاضی دومین وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش در دولت سیزدهم است پیش از او حسین باغ گلی به عنوان گزینه پیشنهادی تصدی آموزش و پرورش به مجلس شورای اسلامی معرفی شد که او هم نتوانست از مجلس رای اعتماد بگیرد.

روز گذشته (۲۶ آبان) “یوسف نوری” به‌ عنوان سومین گزینه ی پیشنهادی برای تصدی وزارت آموزش و پرورش در دولت سیزدهم از سوی حجت الاسلام رئیسی، رئیس جمهور به مجلس شورای اسلامی معرفی شد.

آنطور که در روزمه کاری نوری آمده است؛ وی دارای مدرک دکترای تخصصی مدیریت گردشگری است و هم اکنون کارمند رسمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و مدیر سازمان های مردم نهاد و خیرین این دانشگاه است.

در بخش توانایی های اقای نوری آمده است؛ آشنایی با بخش های مختلف آموزش و پرورش، آشنایی و تدریس هنر های خوشنویسی و نقاشی، آشنایی با کشورهای عربی و اسلامی، توفیق حضور در راهپیمایی اربعین سال جاری ! این توانایی ها یا بهتر بگوییم این “آشنایی ها” برای اداره یک وزارتخانه مهم مانند آموزش و پرورش منطقی است؟

رئیس جمهور پیش تر در جلسه دفاع از فیاضی (دومین وزیر پیشنهادی) خطاب به نمایندگان مجلس گفت: من به شما عرض کنم در مورد مسئولینی که به مجلس معرفی می‌شود، توصیه افراد به هیچ عنوان تاثیرگذار نیست. آنچه که مهم است این است که با شاخص‌های لازم، همخوانی دارد و این برای ما مهم است. بنابراین آنچه که برای بنده به عنوان یک طلبه و مسئول مهم است، حجت الهی است، تا کسی بین خودم و خداوند متعال حجت نداشته باشد، اگر همه نیز جمع شوند، چون حجت ندارم، درباره آن اقدام نمی‌کنم. به همین جهت برای معرفی هر مسئول، حتما آنچه که برای من مهم است، این است که حجت داشته باشد و شایستگی‌ها را احراز کرده باشد.

سوال اینجاست که جناب رئیسی با این روزمه ی ضعیف برای تصدی پست مهمی چون وزارت آموزش و پرورش، چطور بین خود و خداوند متعال و به استناد کدام پشتوانه ی قوی از پیشینه ی آقای نوری به حجت رسیده اند؟

در حال حاضر ۲ وزیر پیشنهادی قبلی از سوی مجلس رد شده اند، این در حالیست که طبق نظر بسیاری از کارشناسان، دولت سیزدهم با مجلس بیشترین نزدیکی و همسویی نسبت به دولت های گذشته را داراست. از همین سو رد گزینه های قبلی از سوی مجلس، پیام روشنی به رئیسی دارد که تصدی وزارتخانه ای چون آموزش و پرورش فدای رفاقت و بازی های سیاسی نخواهد شد.

مدارس پس از کرونا به تعطیلی کشیده شد و آموزش ها به یکباره مجازی شد و سیستم اموزشی کشور دستخوش تحولی اساسی گشت و از این سو باید با روش های نوین و برخلاف گذشته اداره شود؛ پس شخصی باید سکان این وزارتخانه کلیدی را بدست بگیرید که از هر لحاظ دارای شایستگی و توانایی های شاخص باشد، صرف داشتن آشنایی … نمیتوان شخصی را بعنوان وزیر معرفی نمود.

با کمی تامل میتوان وزیری در خور شان نام آموزش و پرورش و از بدنه ی آن یافت کسانی که سالها معلم و دلسوز بوده اند. کافیست جستجویی کنید چون بسیارند معلمین و مدیرانی در بدنه اموزشی کشور که توانمندتر از شخص پیشنهادی است.

رئیسی با انتخاب نادرست و عجولانه قطعا با ممانعت مجدد مجلس روبرو خواهد شد و کماکان این وزارتخانه ی باید با سرپرست اداره شود که قطعا این امر هزینه های مادی و معنوی زیادی بر پیکره ی اموزش و پرورش وارد خواهد اورد.

یکی از آفات سازمان ها و نهادها بکارگیری افرادی است که مهارت و پیشنیه ی کافی در زمینه مورد نظر را ندارند. اگر مدیری شایسته با روزمه مرتبط در رأس قرار گیرد، قطعا کیفیت فعالیت‌ های اموزشی و پرورشی به طور فزاینده‌ ای بهبود خواهد یافت زیرا مدیریت شایسته، محور اصلی توسعه به شمار می‌آید.

با توجه به نقش آموزش و پرورش در تربیت نسل فعال و آینده سازان کشور باید فرهیخته ­ترین افراد به ­کار گرفته شوند، زیرا تصمیمات مدیریتی شان در زمان تصدی هر چند کوتاه در این وزارتخانه تا سالها آثار خود را خواهد داشت.

انتظار می رفت دولت با انتخاب گزینه ای قوی تر با روزمه ای پربار تر و همچنین دردآشنای معلمین؛ آخرین بازمانده ی کابینه دولت سیزدهم را به مدار خدمت برگرداند که با معرفی گزینه سوم؛ ان گونه که باید این موضوع پیش نرفت، حال باید منتظر رای اعتماد مجلسی ها ماند.

بردیا گودرزی / کرج رسا