در نامه عبدالکریم حسین زاده خطاب به علی لاریجانی آمده است: بنده و حضرتعالی هم در حال سپری کردن آخرین روزهای وکالت ملت در مجلس هستیم و باید به‌گونه‌ ای رفتار کنیم که تاریخ و آیندگان درباره ما و انجام تعهدات‌مان قضاوت بهتری داشته باشند.

بی‌تحرکی و عدم دخالت مجلس در مهم‌ترین موضوعات کشور حکایت از کم‌نظارت و یا بی‌نظارت شدن کشور از جانب مجلس شورای اسلامی است.

علی‌ای‌حال برای انجام وظیفه بنده و جنابعالی هنوز دیر نشده است. متاسفانه شواهد نشان می‌دهد بیشتر بخش‌ها موضوع کرونا را پیشتر جدی نگرفته‌ بودند و امروز هم با تعلل در حال پذیرفتن وخامت اوضاع هستند.

از طرفی نمایندگانی مثل من هم از التماس برای قرنطینه و انجام سایر امور ضروری خسته شده‌ایم و امیدی هم به اقدام قاطع و موثر نداریم.

بی‌پرده به شما می‌گویم و به سمع و نظر ملت هم می‌رسانم اگر امروز دولت در تعطیلی کامل کشور و یا قرنطینه نقاط بحرانی تعلل می‌کند و یا نیاز نمی‌بیند، اما مجلس این امکان را دارد که درباره امر مهمی مانند قرنطینه و تعطیلی راساً اقدام کرده و به دولت ابلاغ کند. مجلس باید وظیفه ذاتی خودش را انجام دهد نه اینکه منتظر تصمیم دیگران بماند و یا از آنان بخواهد.

حتما اطلاع دارید ظرفیت‌های اصل ۷۹ قانون اساسی این امکان را به مجلس می‌دهد که در صورت نیاز، کشور را برای ۳۰ روز در حال تعطیلی کامل قرار دهد و در صورت نیاز آن را برای ۳۰ روز دیگر تمدید کند.

بنده از جنابعالی درخواست دارم در اولین جلسه مجلس که با فراهم شدن تمهیدات لازم به طور آنلاین برگزار خواهد شد و در اولین فرصت در همین ایام برپایه استفاده از ظرفیت اصل ۷۹ قانون اساسی و با موضوع تعطیلی کلیه مراکز دولتی، عمومی و خصوصی، بررسی شود و در نهایت با همت مجلس شورای اسلامی، کشور برای یک ماه کامل (تا پایان فروردین) تعطیل اعلام شود و تمامی رفت‌وآمدهای بین‌شهری و درون‌شهری به صورت جدی مورد مدیریت و کنترل قرار گیرد.

جناب آقای دکتر لاریجانی امروز ایران و ایرانی در خطر است و ما هم مسئولیت سنگینی بر عهده داریم که بر اساس آن مورد قضاوت تاریخ، وجدان‌های آزاده و عدل الهی قرار خواهیم گرفت. پس تاکید دارم و درخواست می‌کنم تا دیر نشده هر چه سریع‌تر با تصویب «سه فوریت تعطیلی کامل کشور به مدت یک ماه کامل و ‌مدیریت و کنترل تمامی رفت‌وآمدهای بین شهری و درون شهری»، جان هموطنان عزیزمان را در برابر ویروس مهلک کرونا محافظت کنیم. باور بفرمایید ایران با یک فاجعه تاریخی و انسانی چند گام بیشتر فاصله ندارد و همین موضوع باید عزم ما را برای تصمیم‌های عاجل و درست صدچندان کند.