✍️ رضا قاسمپور

طبق اصل سی قانون اساسی آموزش تا مقطع دیپلم رایگان بوده و دولت موظف است زمینه بهره‌مندی همگانی از موهبت سوادآموزی را به طور رایگان برای عنوم فراهم نماید، ولی از دهه شصت هر چه دورتر می‌شویم سهم حدود ۲۵ درصدی آموزش و پرورش از بودجه عمومی کشور به بهانه‌های مختلف کاهشی بوده و منحنی بودجه آموزش و پرورش سیر نزولی طی کرده است. به طوری که سهم فعلی آموزش و پرورش از بودجه عمومی چیزی حدود ۱۳ درصد می‌باشد.

متعاقب این کاهش نامتعارف بودجه آموزش و پرورش چاره‌ای جز خصوصی‌سازی آموزش در قالب مشارکت بخش خصوصی در آموزش و پرورش نبود. لذا  از دهه هفتاد کم کم صدای پای مدارس غیرانتفاعی به گوش رسیده و در دهه‌های بعدی به تدریج رونق بیشتری گرفتند.

در حال حاضر چیزی حدود ۱۲ درصد از ۱۳ میلیون دانش‌آموز کشور در پوشش مدارس غیر دولتی است.

در شهر کرج نیز به دلیل همجواری با پایتخت ضرباهنگ مدارس غیرانتفاعی در مناطق برخورداری چون عظیمیه، جهانشهر، چهارباندی مهرشهر،گوهردشت و… شروع به تپیدن گرفت و آموزشگاه‌ها و مدارس غیر دولتی بخشی از بار آموزشی این کلانشهر را به دوش کشیدند.

برای آشنایی و بهره‌مندی از شیوه‌های آموزشی نوین مدارس موفق کرج هر از گاهی سری به آنها می‌زنم.

مجموعه اموزشی بعثت در خیابان کسری جهانشهر از اولین آموزشگاه‌های علمی آزاد کرج در برگزاری کلاس‌های کنکور بوده و نهایتا با تاسیس مدرسه غیرانتفاعی با همین نام به یک پک کامل آموزشی مبدل گشته است.

در دیداری که از این واحد آموزشی قدیمی داشتم گپ و گفتی با سرکار خانم منصوری؛ از مدیران توانمند و خوش فکر بعثت صورت گرفت و پیرامون امکانات، سابقه فعالیت بعثت، موفقیت‌ها و چالش‌های پیش رو، نوع ارتباط با مسئولین، رضایتمندی مخاطبان و سودآوری و توجیه اقتصادی کار آموزشی جملاتی رد و بدل گشت.

خانم منصوری از سال ۸۰ با مؤسس بعثت اقای پرویز خیری همراه بوده و با ۲۰ نفر کادر و ۵۰ مدرس در حال عبور دادن معصومانه آموزشگاه بعثت از بلیه جهانی کروناویروس می‌باشند.

این در حالیست که بخشی از مراکز غیردولتی در دو سال اخیر به دلیل انزوا و انقباض حاصل از کرونا رو به تعطیلی و یا در شرایط کما هستند.

خانم لیلا منصوری لیسانس حسابداری و ارشد علوم اجتماعی با اشتیاق و گشاده‌رویی تمام به سؤالاتم پاسخ داده می گوید: بعثت از قدیمی‌ترین و پرمخاطب‌ترین واحدهای آموزشی کرج بوده و به دلیل نداشتن نگاه انتفاعی مؤسس و مدیر به مقوله آموزش، میزان رضایتمندی مخاطبان از بعثت در بالاترین سطح ممکن می‌باشد.
اختصاص مکان ثابت و استثنایی برای آموزشگاه بعثت عملا برای مؤسس و بنده به عنوان مدیر مجموعه توجیه اقتصادی ندارد، ولی چون ما اصالتا آبا و اجدادی فرهنگی بوده و عاشق فرایند روح‌افزای آموزشیم، لذا چندان نگاه انتفاعی به موضوع نداریم. همین که تمام رتبه‌های برتر استان البرز سر و سری با بعثت داشته‌اند غبار خستگی از تنمان زدوده می‌شود. انرژی و نشاط روحی که از آموزش و موفقیت دانش‌آموزانمان می‌گیریم با هیج لذتی قابل مقایسه و معاوضه نیست.

اصولا ما دغدغه رقابت با همقطاران را نداشته و به جای رقابت در تلاشیم با ارائه بهترین پک آموزشی با حداقل قیمت ممکن رضایتمندی و لبخند را بر لبان مخاطبان پرشمار خود به نظاره بنشینیم.

خانم منصوری در مورد چالش‌های پیش روی آموزشگاه بعثت می‌گوید: برخی تنگ‌نظری‌ها و برخوردهای یک بام و دو هوا و البته سلیقه‌ای معمولا سوهانی بر روح و روان فعالان عرصه آموزش است. سیاست‌های آموزش و پرورش ظاهرا در کل کشور یکسان و تیپ می‌باشد، ولی سلیقه‌های اعمالی برخی از کارگزاران دامنه فعالیت و تلورانس کیفیت‌بخشی بر آموزشگاه‌های پای کاری چون بعثت را تنگ‌تر می‌نماید. برای مثال استفاده از دبیران نام‌آور مرد که در عرصه ملی فعالند برای آموزشگاه بعثت حرام شرعی می‌باشد، در حالیکه در برخی از نواحی کرج همین موضوع مباح بوده و در آموزشگاههای متناظر پایتخت مسئله عین ثواب می‌باشد.

از خانم منصوری در خصوص سرویس‌دهی احتمالی به اقشار آسیب‌پذیر و مستعد سوال می‌کنم. در پاسخ می‌گوید: اقای خیری موسس بعثت انسان شریف و نوع دوستی است حمایت از دانش‌آموزان آسیب‌پذیر در قالب بنیاد کودک تحت نظر ایشان بوده و دانش‌آموزان این بنیاد از تخفیف صد درصدی بهره‌مند هستند. فراتر از آن ما اصولا ما هیچ دانش‌آموز مستعدی را به خاطر نداشتن پول از خدمات مطلوب و ویژه آموزشگاه بعثت محروم نمی‌کنیم.

من دهه سوم خدمتم را عاشقانه در آموزشگاه بعثت سپری می‌نمایم. پدر و مادرم فرهنگی هستند و من به وجودشان افتخار می‌کنم و اگر روزی مدیرکل آموزش و پرورش شوم از خدمات و ظرفیت‌های فراوان بخش خصوصی، با فرمول (برد_برد ) به نفع آموزش و پرورش استان که با کمبود شدید فضاهای آموزشی مطلوب روبروست استفاده می‌کنم.

سخن آخر اینکه:

“آموزش، محور توسعه و مدار تحول در جامعه و ابزاری مهم برای رسیدن به پیشرفت اجتماعی و اقتصادی کشورها است. رشد روزافزون جمعیت و تقاضای فزاینده برای آموزش و ارتقای کیفیت و کارایی آن از یک سو و محدودیت شدید منابع مالی دولتی و سیر نزولی سهم آموزش و پرورش از درآمد ملّی از سوی دیگر، منجر به عدم تعادل میان ظرفیت امکاناتی آموزش و پرورش در مقابل انتظارات متعدد و متنوع جامعه شده است و بر طبق نظریات اقتصاد مبتنی بر بازار آزاد و سرمایه انسانی، ضرورت واگذاری ارائه خدمات در این حوزه به بخش خصوصی را موجب می‌گردد. نتایج بررسی‌ها نشان داد که خصوصی سازی آموزش، علاوه بر کاهش فشار بر بودجۀ دولت وکارآیی بیشتر در استفاده از منابع مالی و امکانات، موجب افزایش کیفیت آموزش خواهد شد. لکن، نیاز‌های مختلف موجود در کشور‌های توسعه یافته و در حال توسعه به این معنا است که انگیزه‌های مشارکت در خصوصی‌سازی آموزش با هم تفاوت دارند و شکل خصوصی سازی پذیرفته شده، متناسب با شرایط اقتصادی و جمعیتی هر کشور، خاص همان کشور است.”