✍️ رضا قاسمپور

روز ۲۵ اکتبر (سوم آبان) به ابتکار نقاش کانادایی کریس مک کلور صاحب سبک رئالیسم عاشقانه روز جهانی هنرمند لقب گرفته است.

هنرمند کسی است که عرق روحی خویش را در یکی از قالب‌ های هنری همانند نقاشی، طراحی، مجسمه‌ سازی، صنایع دستی، موسیقی، نمایش، عکس و فیلم و یا حتی در کالبد رمان و شعر دیده و سعی می‌کند با مضامین مختلف و روایت‌های نو و منعطف در ژانرهای متفاوت و روح‌نواز به شهروندان ارائه نماید.

نگاه به تئاتری متفاوت و یا مجسمه‌ ای بی سر و صدا و خیره به ابدیت، حس خشم و نفرت در یک تابلو، تصویری از یک جهان تبه شده در یک خط- نقاشی، دریافت صدای غم‌انگیز و حزن‌آلود از یک ملودی و… همه و همه تحمل مشقات زندگی خشک و بی‌رحم ماشینی را بر ما راحت‌تر خواهد کرد.

هنر بخش مهمی از تجربه بشری برای زمان خارج از ذهن است. امروزه هنرمند مبارزی است که همزمان در دو جبهه متفاوت درون و برون در نبردی بی‌امان می باشد.
در مبارزه درون، یک هنرمند در تکاپو برای پیدا کردن پاسخ به پرسش‌هایی در زمینه چیستی‌ها و چرایی‌های زندگی بوده و تلاش برای کاستن از درد و رنج انسان‌ها و تسکین آلام بشری، بخش برونی این مبارزه می‌باشد.

همچنین هنرمند از مسیر هنر در ایجاد زیبایی و نشاط روحی به انسان سرگشته در کسالت‌ های روحی و روانی و اسیر در چنگال تکنولوژی مددرسان خواهد بود.

رسالت یک هنرمند دیدن و به تصویر کشیدن حقایق زیر پوست شهر است، واقعیت‌ هایی که با چشم غیرمسلح افراد عادی قابل درک و تشخیص نیستند.

متأسفانه باید اذعان داشت که حال و روز هنر و هنرمند در جغرافیایی زیستی ما چندان مساعد نیست. هنرمندان ما عموما زیر خط فقر هستند. درجه محرومیت با دوری از پایتخت و البته کلان‌شهرها نسبت معناداری دارد. هرچه از پایتخت دورتر می‌شویم حال هنر و هنرمند ناخوش‌تر می‌شود. لذا اکثر هنرمندان شهرستانی به جبر زمان و تازیانه مکان از آبادی خود به سوی شهرهای برخوردار روانه شده و داغ غربت بر پیکرشان نشانه می‌رود.