« پل کرج ، پل دختر ، پل شاه »

مقدار یار پر نفس، چون من نداند هیچکس
ماهی که بر آب اوفتد، قیمت بداند آب را

کودک که بودم، کرج را سرپل می نامیدند و این پل را «پل دختر» و بانی آن را زبیده خاتون همسر ( ایرانی ) هارون الرشید. گمانه ای که در نامگذاری بسیاری از پل ها در نقاط مختلف ایران رایج است. اما به گمانم در این نامگذاری، رابطه ای معنا دار، بین پل و آب و الهه باران و ایزد بانوی آب ( مهر ، میترا و اناهیتا ، با نام عمومی دختر و گاه مادر و گاهی خاتون ) برقرار باشد و بدین طریق ایرانیان – غم زده و شکست خورده در جنگ با یونانیان و اعراب و مغول – برای حفظ بخش هایی از تاریخ و جغرافیا و سنن و همچنین با هدف زنده نگاهداشتن رویاهای خود ، هوشمندانه و در یک همانند سازی، این نام خاطره افرین را برای اغلب پل ها و دیگر سازه ها و سرزمینها و جاینامها بر می گزیدند!؟

پل دختر (پل شاه) کرج از بناهای دوره صفوی می باشد. برخی از البرز پژوهان این پل قوسی با دو طاق ( دهانه ، چشمه ) را متعلق به دوره عباسی دانسته و معتقدند در زمان شاه عباس صفوی مرمت و باز سازی شده است.

امروز جمعه ۱۴/۹/۱۳۹۹ متاسفانه بخش هایی از این پل زیبای تاریخی فرو ریخت. پل دختر به منزله شناسنامه کرج می باشد، آجر به آجر آن به منزله خشت خشت کالبد شهروندان، خصوصا بومیان شهر می باشد. قطعا شهرداری کرج با فوریت بسیار نسبت به بازسازی ان اقدام خواهد کرد.

این فوریت می بایست در اولویت قرار گیرد چرا که زمستان پر بارشی را پیش رو داریم. بارش هایی که می تواند عمق تخریب و افزایش خرابی ها را موجب گردد.

ارغنون ساز فلک رهزن اهل هنر است
چون از این غصه ننالیم و چرا نخروشیم

به قلم دکتر مهراب رجبی البرز پژوه