به گزارش کرج رسا به نقل از ایرنا، میدیا بنجامین و نیکلاس دیویس دو عضو ارشد گروه صلح‌طلب کدپینک، در یادداشتی که در تارنمای آژانس خبری بین‌المللی «پرسنزا» منتشر کردند، آوردند:

«در تاریخ ششم ماه مه، رئیس جمهوری ترامپ، لایحه اختیارات جنگ را وتو کرد که می‌خواست برای استفاده از نیروی نظامی علیه ایران از کنگره مجوز بگیرد. از کارزار “فشار حداکثری” ترامپ مبنی بر تحریم‌های مرگبار و تهدیدهای جنگ علیه ایران، هیچ تاثیری دیده نشده است، حتی در شرایطی که ایالات متحده، ایران و کل جهان به شدت نیاز دارند که مناقشه‌ها را کنار بگذارند تا با خطر مشترک همه‌گیری کووید-۱۹ مقابله کنند.

بنابراین چه چیزی در مورد ایران وجود دارد که آن را به هدف دشمنی ترامپ و نومحافظان تبدیل می‌کند؟ دولت ترامپ ادعا می‌کند که تحریم‌های “فشار حداکثری” و تهدیدهای جنگ علیه ایران بر اساس این خطر است که ایران به تولید سلاح هسته ای بپردازد اما پس از ده‌ها سال بازرسی از طرف آژانس بین المللی انرژی اتمی و برخلاف خواست آمریکا برای سیاسی‌کاری آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای، آژانس بارها و بارها تایید کرده است که ایران برنامه تسلیحات اتمی ندارد.

برآورد اطلاعات ملی آمریکا در سال ۲۰۰۷ ، “ارزیابی نهایی آژانس بین المللی انرژی هسته‌ای در مورد مسائل گذشته و فعلی” و چندین دهه از بازرسی‌های آژانس بین المللی انرژی هسته‌ای، تمام پرونده‌های دروغین برنامه تسلیحات هسته‌ای ارائه شده یا ساخت سیا و متحدان آن را بررسی و حل کرده است.

اگر برخلاف همه این شواهد، سیاستگذاران آمریکایی هنوز هم ترس دارند که ایران می‌تواند سلاح اتمی را به دست آورد، پس پایبندی به توافق هسته ای ایران (برجام) ، نگه داشتن ایران در پیمان منع گسترش سلاح های اتمی(ان پی تی) و اطمینان از دسترسی مداوم بازرسان آژانس انرژی هسته‌ای، امنیت بیشتری را نسبت به رها کردن آن فراهم می‌کند.

همانند ادعاهای دروغین بوش درباره عراق در سال ۲۰۰۳، هدف واقعی ترامپ هم منع گسترش سلاح‌های اتمی نیست بلکه تغییر رژیم است. پس از ۴۰ سال تحریم‌ها و خصومت‌های ناکام، ترامپ و یک توطئه جنگ‌طلبان ایالات متحده هنوز به امید بیهوده چسبیده‌اند که اقتصاد نفتی و رنج گسترده در ایران منجر به یک قیام مردمی خواهد شد یا آن را در مقابل کودتا یا تهاجم تحت حمایت ایالات متحده، آسیب‌پذیر می‌کند.

اتحاد علیه ایران هسته‌ای و پروژه ضد افراط‌گرایی

یکی از سازمان‌های مهم که مرویج و محرک خصومت با ایران است، یک گروه در سایه به نام اتحاد علیه ایران هسته‌ای (UANI) است. این موسسه در سال ۲۰۰۸ تاسیس و در سال ۲۰۱۴ تحت پوشش پروژه اتحاد علیه افراط‌گرایی(CEPU) گسترش یافت و سازماندهی مجدد شد تا حملات خود را به ایران گسترش دهد و توجه سیاستگذاران آمریکایی را از نقش اسرائیل، عربستان سعودی، امارات متحده عربی و سایر متحدان ایالات متحده در گسترش خشونت، افراط گرایی و هرج و مرج در خاورمیانه بزرگ دور سازد.

«یانی» با داشتن “ثبت شرکت” صدها شرکت در سراسر جهان از آدیداس تا خدمات مالی زوریخ که با ایران تجارت می‌کنند یا در نظر دارند تجارت کنند، به عنوان مجری خصوصی تحریم‌های آمریکا عمل می‌کند.

اتحاد علیه ایران هسته‌ای با انتشار گزارش‌هایی در رسانه‌ها، این شرکت‌ها را مطرح و شرمگین می‌سازد و از دفتر کنترل دارایی‌های خارجی هم خواستار صدور جریمه و مجازات این شرکت‌ها می‌شود.

این گروه حتی شرکت‌های دارویی، بیوتکنولوژی و تجهیزات پزشکی را که مجوزهای ویژه کمک‌های بشردوستانه به آنها داده شده است را هدف قرار می‌دهند.

تامین مالی «یانی» از کجاست؟

دنیس رز، ریچارد هالبروک و مارک والاس سه مقام پیشین آمریکا، اتحاد علیه ایران هسته‌ای را پایه ریزی کردند. در سال ۲۰۱۳، بودجه متوسطی حدود ۱.۷ میلیون دلار داشت که تقریبا ۸۰ درصد آن از سوی میلیاردرهای یهودی آمریکا که ارتباط بسیار قوی با اسرائیل و حزب جمهوریخواه داشتند، تامین می‌شد.

۸۴۳ هزار دلار از توماس کاپلان سرمایه‌گذار فلزات گرانبها و ۵۰۰ هزار دلار هم از سوی شلدون آدلسون صاحب کازینو در آمریکا تامین شده است.

والاس و دیگر کارکنان اتحاد علیه ایران هسته‌ای هم برای کاپلان کار می کردند و او همچنان یکی از تامین‌کنندگان و طرفدار گروه اتحاد علیه ایران هسته‌ای و وابستگان آن است.

در سال ۲۰۱۴ ، یانی به دو دسته تقسیم شد: یانی اصلی و پروژه چراغ سبز که به عنوان پروژه ضد افراط‌گرایی فعالیت می‌کند. هر دو نهاد تحت حمایت سومین پروژه یعنی اتحاد برای مقابله با افراط‌گرایی تامین می‌شوند. این امر به سازمان اجازه می‌دهد تا برای جمع‌آوری کمک‌های خود برای پروژه ضد افراط‌گرایی، سرمایه گذاری کند اگرچه هنوز هم یک سوم از بودجه خود را به یانی پرداخت می‌کند.

مارک والاس مدیرعامل، دیوید ایبسن مدیر اجرایی و دیگر کارکنان برای هر سه گروه در دفتر مشترکشان در برج گرندسنترال نیویورک فعالیت دارند. در سال ۲۰۱۸، والاس از هر سه نهاد رقمی معادل ۷۵۰ هزار دلار دریافت کرد در حالیکه حقوق ایبسن ۵۱۲ هزار و ۱۲۶ دلار بود.

در سال‌های اخیر، درآمد این گروه تحت چتر ضد افراط‌گرایی رشد قارچی داشته است. در سال ۲۰۱۷، ۲۲ میلیون دلار دریافت کرد. این گروه، منابع تامین مالی خود را مخفی نگهداشته است اما «الی کلیفتون» روزنامه‌نگار که در سال ۲۰۱۴ به بررسی اتحاد علیه ایران هسته‌ای پرداخت که علیه یک کشتی یونانی به اتهام نقض تحریم علیه ایران شکایت کرده بود، شواهدی یافت که حاکی از روابط مالی این گروه با عربستان و امارات بود.

در ایمیل‌هایی که از این گروه به دست آمده است، توماس کاپلان سرمایه‌گذار «یانی» با بن زاید حاکم اماراتی رابطه نزدیکی برقرار و حداقل ۲۴ بار از امارات بازدید کرده است. در سال ۲۰۱۹ ، وی در یک مصاحبه گفت که امارات و حاکمان مستبد آن “نزدیک‌ترین شرکای من در بیشتر بخش‌های زندگی من نسبت به هر کسی دیگر غیر از همسر من هستند.”

ایمیل دیگری نشان می‌دهد گروه ضد افراط‌گرایی با سعودی‌ها ارتباط داشته‌اند و نکته مهم در این است که هیچ کدام بر اساس قانون لوگان که باید ارتباط با عوامل خارجی ثبت شود، عمل نکرده‌اند.

کارمندان و هیات‌های مشاوره گروه ضد افراط‌گرایی و اتحاد علیه ایران هسته‌ای با جمهوریخواهان ، نومحافظه کاران و محافل جنگ‌طلب پر شده است که بسیاری از آنها حقوق سرسام‌آور و حق مشاوره دریافت می‌کنند. ۲ سال پیش از آنکه رئیس جمهوری ترامپ، جان بولتون را به عنوان مشاور امنیت ملی خود منصوب کند، اتحاد علیه افراط‌گرایی مبلغ ۲۴۰ هزار دلار را به عنوان حق مشاوره به بولتون پرداخت کرد. بولتون که آشکارا طرفدار جنگ با ایران است، نقش موثری در تشویق دولت ترامپ برای خروج از توافق هسته‌ای داشت.

«یانی» همچنین دموکرات‌ها را هم در فهرست هیات مدیره خود قرار داده است تا از اعتبار دو حزبی برخوردار شود. جو لیبرمن سناتور دموکرات سابق که به عنوان طرفدار سرسخت صهیونیست‌ها در سنا شناخته می‌شد، رئیس هیات مدیره آن است و فرماندار پیشین نیومکزیکو و بیل ریچاردسون سفیر پیشین آمریکا در سازمان ملل متحد هم دیگر اعضای دموکرات هیات مدیره هستند.

همچنین در سال ۲۰۱۸، به نورمن رول بازنشسته سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) که مدیر میز ایران در اطلاعات ملی دولت اوباما بود ۳۶۶ هزار دلار بابت حق مشاوره پرداخت شد.

توماس کاپلان و رول بلافاصله پس از ترور وحشیانه جمال خاشقی روزنامه نگار عربستانی، با محمد بن سلمان در عربستان دیدار کردند و پس از آن، رول نقش هدایت در مقاله‌ها و سیرک‌های نمایش گفت‌وگو برای سرپوش گذاشتن بر سرکوب بن سلمان ایفا کرد و درباره اصلاحات ظاهری جامعه سعودی صحبت کرد.

در بحبوحه کووید-۱۹ و افزایش درخواست‌های سازمان ملل متحد و اتحادیه اروپا برای کاهش تحریم‌های آمریکا علیه ایران، جو لیبرمن رئیس «اتحاد علیه ایران هسته‌ای»، فرانسیس تاونسد رئیس «اتحاد علیه افراط‌گرایی» و مارک والاس مدیر اجرایی آن در نامه‌ای به ترامپ به نادرستی ادعا کردند «تحریم‌های آمریکا از عرضه مواد غذایی، دارو و تجهیزات پزشکی به ایران نه جلوگیری می‌کند و نه هدف قرار می‌دهد» و از او خواهش کردند که تحریم‌های جنایت‌بارش را به خاطر کووید-۱۹ کاهش ندهد….»