امروزه نمک سیاه در بسیاری موارد به روش مصنوعی و از ترکیب سدیم کلراید، سدیم سولفات، سدیم بی‌سولفات و فِریک سولفات تهیه می‌شود؛ نمک حاصل سپس با زغال‌سنگ مخلوط شده و تحت حرارت قرار می‌گیرد.

نمک معمولی می‌تواند در مقایسه با نمک سیاهی که به‌طور طبیعی استخراج شده دارای سدیم بالاتری باشد.

از این‌ رو برخی کارشناسان معتقدند چه‌بسا نمک سیاه گزینه بهتری برای مبتلایان به فشار خون بالا یا کسانی باشد که به‌دنبال راهی برای کاهش سدیم مصرفی می‌گردند. اما یادتان باشد میزان سدیم نمک سیاه می‌تواند بسته به تولیدکننده متفاوت باشد.

در مورد نمک سیاه همچنین گفته می‌شود که در مواردی حاوی افزودنی‌های کمتری نسبت به نمک معمولی است، چون نمک سیاهی که به‌ روش سنتی تهیه شده باشد، به اندازه نمک معمولی تحت فرآوری قرار نمی‌گیرد.

برخی نمک‌های معمولی ممکن است حاوی افزودنی‌های مضری مانند پتاسیم یدات و آلومینیوم سیلیکات باشد. از دیگر خواص احتمالی نمک سیاه می‌توان به احتمال دارا بودن مواد معدنی بیشتر در مقایسه با نمک معمولی، احتمال تقویت سیستم گوارش و نیز احتمال تقویت پوست و مو اشاره کرد. البته هنوز به تحقیقات بیشتری برای اثبات قطعی چنین ادعاهایی نیاز است.

کارشناسان تأکید دارند شاید بهتر باشد خیلی روی خواص معدنی نمک سیاه حساب نکنیم، زیرا جذب املاح معدنی نمک برای بدن راحت نیست و در هر وعده مگر چقدر نمک می‌خوریم! از طرف دیگر، بسیاری از نمک‌های سیاه موجود در بازار به‌روش مصنوعی تهیه می‌شود و از لحاظ املاح معدنی در مقایسه با انواع طبیعی فقیر است.

خلاصه که گویا هنوز به تحقیقات بیشتری برای اثبات ادعاهای سلامتی مطرح درخصوص نمک‌های سیاه نیاز است. ضمنا فرقی هم نمی‌کند چه نمکی مصرف کنیم زیرا در هر صورت مصرف نمک باید با رعایت اعتدال باشد.

صدف دژآلود – مترجم / روزنامه جام جم