به گزارش کرج رسا، بیژن خجسته روز دکتری حرفه ای مدیریت کسب و کار POST DBA و مدیر فروش و بازاریابی داروسازی در یادداشتی نوشت: از زمان اجرای طرح دارویار که در تابستان ۱۴۰۱ آغاز شد، صرف نظر از درست یا نادرست بودن فرایند اجرا به دلیل وجود و یا عدم وجود زیرساخت‌های علمی و عملی در این خصوص، صنعت دارویی کشور وارد بحران های جدی گردید و متاسفانه عدم اجرای تدابیر لازم در این خصوص، از ۶ ماهه دوم سال ۱۴۰۲ و به جهت فقدان حمایت‌های موثر سازمان‌های ذیربط از شرکت‌های تولید کننده دارو، متاسفانه در حال حاضر شاهد کاهش فروش و متعاقبا افزایش هزینه ها و در انتها کاهش سود خالص شرکت‌های تولید کننده می‌باشیم.

در شرایط فعلی تولیدکنندگان دارو در کشور با موضوعات و مشکلاتی نظیر، کاهش موجودی موجودی مواد اولیه دارویی، افزایش قیمت مواد جانبی تولید دارو، عدم تامین منابع نقدینگی هم از سوی پخش ها و همچنین بانکها و… روبرو میباشند.

طرح دارویار که قرار شد برای حمایت از صادرات و جلوگیری از کمبود دارو در کشور وارد کارزار شود و بر روی مصرف و موجودی دارو در کشور کنترل نماید خودش به جهت عدم وجود زیرساختارهای لازمه از کنترل خارج شد.

اجازه بدهید به سیکل معیوب دریافت منابع مالی شرکت‌های تامین کننده دارو اشاره ای داشته باشیم؛ مقرر گردید ارز ترجیحی دارو برداشته شده و تولید کنندگان با ارز آزاد شروع به واردات مواد اولیه دارو نمایند (اولین اثرات ناشی از اجرای این تصمیم، کاهش واردات مواد اولیه با توجه به قیمت آزاد ارز صرف نظر از تحریم بانکی) و برای آنکه ملت دارو را گران نخرند یارانه دارو از طریق بیمه های جاری به داروخانه ها تحویل گردد که متاسفانه سیکل معیوب از همین نقطه شروع گردید.

از آنجا که تغییرات و نوسانات ارزی خارج از کنترل و اراده مسئولین کشوری میباشد؛ بنابراین تغییرات قیمت دارو از سوی سازمان غذا و دارو متناسب با تغییرات ارزی فوق نبوده و مشکلات عدیده ای برای تولیدکنندگان بوجود آمده است.

در این ارتباط از یک سو کاهش تجویزهای بی رویه از سوی برخی پزشکان، مناسبات مالی داروخانه‌ها و بانکها به جهت تغییر در سیستم اجرای چک‌های صیادی و عدم توان مالی داروخانه ها در پرداخت مطالبات پخشها و از سوی دیگر آگاهی مردم در کاهش مصرف دارو و رعایت مسائل بهداشتی و همچنین عدم بازپرداخت مابه‌التفاوت افزایش قیمت دارو به سازمان برنامه و بودجه ( آن نیز به دلیل عدم اشراف مسئولین ذیربط در نوع تعاملات و قراردادهای فیمابین تولید کننده، پخش و داروخانه) موجبات کاهش فروش دارو به داروخانه ها از سوی پخشها و در ادامه به تولیدکنندگان را فراهم آورده است.

افزایش تولید برخی از محصولات و اشباع آن در بازار، در افزایش هزینه تسهیلات و استمهال، کاملا تاثیر گذار بوده و از این‌رو هر میزان سود که از بابت افزایش قیمت محصول بوجود می آید، متاسفانه مستهلک و از بین خواهد رفت و این  موضوعیست که در سه ماهه اول سال‌جاری برای بسیاری از تولیدکنندگان محصولات دارویی رقم خورده است.

چنانچه موضوع مطالبات داروخانه ها مرتفع نگردد متاسفانه داروخانه ها سرمایه ای برای خرید محصولات دارویی نخواهند داشت و این رویه بر فروش شرکت‌های پخش ، تولیدکنندگان دارو و تامین کنندگان مواد اولیه تاثیر گذار خواهد بود.

پیرامون وضعیت حال تولیدکنندگان دارو، آنها برای رهایی از این بن بست می‌بایست؛ کاهش هزینه ها، راهکارهایی بر کاهش بهای تمام شده محصول و بازنگری در هزینه ها (خرید ارزان از منابع معتبر)، مذاکره با تامین کنندگان و تلاش برای کاهش مواد اولیه، بهبود کارایی و بهره‌وری، استفاده از فناوری‌های جدید، تنوع بخشی به محصولات
بازارهای جدید و محصولات جدید، تمرکز بر مشتریان فعلی و بالقوه را در اولویت سیاست‌های خود قرار داده تا ان‌شاءالله با تدابیری که از سوی مسئولین در مرتفع نمودن مشکلات دارویی کشور اتخاذ می‌گردد شاهد روند رو به رشد این صنعت در کشور باشیم.

به قلم: بیژن خجسته روز
دکتری حرفه ای مدیریت کسب و کار POST DBA و مدیر فروش و بازاریابی داروسازی