امروز: یکشنبه, ۲۵ آذر ۱۴۰۳ / قبل از ظهر / | برابر با: الأحد 14 جماد ثاني 1446 | 2024-12-15

ورزشکارانی که از ایران پناهنده شدند هیچگاه نتوانستند دستاوردهای بزرگی کسب کنند.

به گزارش مشرق، “عِرق ملی” واژه ای است که قهرمانان این مرز و بوم با آن خو گرفته‌اند و بالا بردن پرچم مقدس جمهوری اسلامی ایران در میادین مختلف ورزشی را با هیچ چیز دیگری در دنیا عوض نمی‌کنند. در این بین اما تعدادی از ورزشکاران ساده و زودباور که فریب حرفهای قشنگ برخی وطن‌فروشان را خوردند به کشورهای دیگر پناهنده شده و تقریبا اکثر آنها خیلی زود از دنیای قهرمانی کنار رفتند.

*پایان زودهنگام کیمیا علیزاده

کیمیا علیزاده تنها زن مدال‌آور ایرانی در تاریخ المپیک که با پرچم سه رنگ کشورمان تاریخ سازی کرد، در المپیک توکیو مقابل حریفی از ترکیه‌ ۸ بر ۶ شکست خورد و مدال برنز را از دست داد. علیزاده با پرچم تیم پناهندگان در این مسابقات شرکت کرده بود و پس از این شکست بزرگ دیگر هیچگاه آن قهرمان همیشگی نشد.

علیزاده در حال حاضر تنها ۲۵ سال سن دارد و یک انتخاب اشتباه زندگی شخصی و ورزشی او را تحت تاثیر قرار داد.

پایان زودهنگام قهرمانانی که خاک غربت به آنها نساخت

 

*ملایی از آلمان به مغولستان!

سعید ملایی قهرمان جودو جهان که روزهای خوبی را سپری می‌کرد به بهانه‌های عجیب تصمیم گرفت دیگر به ایران برنگردد و علاوه بر تعلیق ۴ ساله جودوی کشورمان و ضربه جبران ناپذیری که به این رشته در ایران زد ، خودش هم تحت تاثیر وعده های دروغین آن طرفی ها قرار گرفت.

ملایی که اعلام کرده بود به کمک همسرش قرار است برای تیم ملی جودوی آلمان بازی کند، از این کشور دیپورت شد و به ناچار برای کشور مغولستان بازی کرد.

او در المپیک توکیو در حالی که به راحتی میتوانست قهرمان شود به مدال نقره رسید و پس از آن هم فراموش شد و حالا جودوی ایران از تعلیق خارج شده و روزهای خوبی در انتظار این رشته بدون سعید ملایی است.

پایان زودهنگام قهرمانانی که خاک غربت به آنها نساخت

*امید بوکس ایران نامید شد

امید احمدی صفا بوکسور باتجربه ایران که برنز کشورهای اسلامی را در کارنامه داشت و در رشته کیک بوکسینگ هم قهرمان جهان بود ، به کشور آلمان پناهنده شد.

او که یک ورزشکار بی حاشیه بود اعلام کرده که قرار است برای تیم ملی بوکس آلمان در المپیک به میدان برود اما این ورزشکار هم این روزها بیشتر از اینکه در حوزه ورزش شناخته شده باشد، با مصاحبه های غیر ورزشی نامی برای خودش دست و پا کرده و هیچکس نمی داند آخرین مبارزه رسمی که در بوکس داشته چه زمانی بوده است.

پایان زودهنگام قهرمانانی که خاک غربت به آنها نساخت

 

*خادم الشریعه شطرنج بازی که واقعا باخت!

شاید اگر سارا خادم الشریعه از کشورمان نمیرفت ، الان نام شطرنج بانوان را با او میشناختند اما این شطرنج باز تصمیم به کشف حجاب گرفت و در اولین رویداد بزرگی که پس از این کار شرکت کرد مقابل حریف محجبه از اندونزی شکست خورد و حذف شد.

چه تلنگری بزرگتر از این میتواند سارا را از خواب غفلت بیدار کند؟ شاید او تا همین حالا هم فهمیده باشد بازی کردن زیر پرچم اسپانیا برایش خوش یُمن نیست.

 

پایان زودهنگام قهرمانانی که خاک غربت به آنها نساخت

 

اسکی باز باسابقه ایران پناهنده شد و از یادها رفت

سید ستار صید که چهار دوره از بازی‌های المپیک زمستانی را تجربه کرده است سال گذشته به کشور نروژ پناهنده شد و به غیر از چند روز اول دیگر خبری از این ورزشکار باسابقه نشد.

شاید کمتر کسی بداند که او این روزها چکار می کند و اصلا چرا این بلا را سر خودش آورد که حالا معلوم نباشد دارد چه کاری انجام می دهد و عمر قهرمانی خود را زودتر از موعد مقرر تمام کرد.

 

پایان زودهنگام قهرمانانی که خاک غربت به آنها نساخت

 

*محجوب پناهنده شد تا حریف تمرینی شود!

جواد محجوب ملی پوش نام آشنای جودو که افتخارات زیادی را در این رشته برای ایران عزیز کسب کرده بود به کشور کانادا پناهنده شد و به رشته MMA روی آورد و هنوز هم به موفقیتی در این رشته نرسیده و بیشتر در حال کتک خوردن و قلق گیری است و تبدیل به حریف تمرینی شده!

چرا باید قهرمانی با تجربه محجوب این اشتباه بزرگ را مرتکیب شود؟ جواب این سوال را شاید تنها خود جواد بداند.

 

پایان زودهنگام قهرمانانی که خاک غربت به آنها نساخت

 

*رییس فدراسیونی که مجری شد

حسین ثوری رییس فدراسیون بوکس اولین رییس فدراسیون ایرانی بود که پناهنده شد تا رویای ساختن فدراسیون بوکس پناهندگان را اجرایی کند اما او خیلی زود پشیمان شد و برای اینکه بتواند خرج خودش را دربیاورد در یک شبکه مجری شده است!

 

پایان زودهنگام قهرمانانی که خاک غربت به آنها نساخت

 

*سایر پناهنده‌های ناکام

در این بین سالار غلامی ، ایمان مهدوی ، یکتا جمالی ، شقایق باپیری ، ایمان جمالی ، مبین کهرازه ، نوید زنگنه ، کیمیا مرادی ، هامون درفشی پور و … از جمله دیگر ورزشکارانی بودند که در این سالها پناهنده شدند تا برای خود زندگی ورزشی جدیدی بسازند و هر یک از آنها با شکست مواجه شده و عذاب دوری از خاک و وطن را تحمل می کنند.

آیا واقعا وعده های دروغین برخی افراد معلوم الحال برای پناهندگی آنقدر چشم گیر است که یک ورزشکار خانه خودش را رها کند؟ چگونه می توان مهر مردم ایران را نادیده گرفت و با سرعت به سوی تاریکی حرکت کرد؟

البته در پایان به این نکته اشاره کنیم که کسب مدال و افتخارآفرینی زیر پرچم مقدس جمهوری اسلامی ایران افتخار بزرگی است که هرکسی نمی تواند این سعادت را داشته باشد..

لینک کوتاه خبر:

لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.

از ارسال دیدگاه های نامرتبط با متن خبر،تکرار نظر دیگران،توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.

لطفا نظرات بدون بی احترامی ، افترا و توهین به مسٔولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.

در غیر این صورت مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.

نظرات و تجربیات شما

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

نظرتان را بیان کنید

Scroll to Top