کرج در سال‌های اخیر به واسطه نزدیکی به پایتخت، به شهری محبوب تبدیل شده است. شهری که در آرامش دامنه‌های البرز، با آغوشی گرم، اقوام مختلف ایرانی را دربرگرفته است. کرج را می‌توان مامن و مهد و ماوایی برای کل ایرانیان دانست که بی هیچ چشمداشتی پذیرایی ایرانیان از شمال تا جنوب گشته است. حضور مردمان لر خونگرم ایران زمین در کرج آنگونه است که پیوندی میان البرز و زاگرس به وجود آورده است. حضور مردمان گیل و مازندرانی ایران در کرج، سبزی و طراوت خود را به ارمغان آورده است. حضور کردهای پرتلاش و خستگی ناپذیر در کرج، فضایی مملو از استقامت و سختکوشی را پدید آورده است. اعراب ایران زمین، مهربانان همیشگی و ساکنان رئوف کرج هستند. اینجا همه هستند. حقا که باید کرج را ایرانی کوچک دانست. ایرانی که به رغم اهمیت راهبردی منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای خود به رغم نزدیکی به پایتخت، تنها آلودگی و حجم ترافیک را از تهران به ارث برده و غفلت واژه انس گرفته با این شهر و مردمانش از سوی مدیرانش است. چه کنیم با این همه شهروندان همدل و خوش زبان، سهم‌مان از منابع و رفاه، بس ناچیز است و نیازمند نگاهی دوباره.

بی‌تردید برای این شهر بزرگ با مردمانی بزرگوار از گوشه و کنار ایران زمین، یک لحظه درنگ برای خدمت هم دیر خواهد بود. از همین لحظه باید برای خدمت به این نخبگان برآمده از جای جای این سرزمین تلاش کرد و کمر همت بست. چه بسیار زنان و مردان و جوانانی در کرج که به واسطه حمایت و مدیریت کارآمد،‌ فرصتی برای رشد پیدا می‌کنند و زمینه‌ساز پیشرفت و توسعه کشور می‌شوند. ناامیدی برای مردمانی که که اینجا زندگی می‌کنند معنایی ندارد.

همه با هم در کنار هم ایستاده‌ایم
چون کوه استوار
چون رود روان
چون آسمان وسیع
چون دریا آرام
اما مسیرمان یکی ست به سمت پیشرفت و فردایی بهتر.

بیایید یک بار دیگر دست در دست هم بگذاریم و فردایی بهتر از امروز برای خود و فرزندانمان بسازیم.

نه شعار است و نه وعده

شهری برآمده از دل ایران، مدیرانی کارآمد و نماینده‌ای کاربلد می‌خواهد که با هم‌افزایی و به دور از دعوای سیاسی، تنها به فکر ارائه خدمات به مردم لایق خدمت این سرزمین است.

این یک خواهش است؛

یک بار دیگر برای فردایی روشن تر برای کرج عزیزمان، ۱۱ اسفند را به صحنه‌ای از حماسه تبدیل کنید.

همه با هم، از نقطه نقطه این سرزمین، باز در کنار هم خواهیم درخشید و فردایی بهتر خواهیم آفرید.