به گزارش کرج رسا، رضا قاسمپور مدیر شهیدستان کرج در یادداشتی به معرفی نوجوانی که استعداد متفاوت از آنچه تاکنون دیده ایم پرداخته است.

ابوالفضل ریاضی ۱۷ ساله در بین کسانی که او را میشناسند به higher cosplayer شهرت دارد.

کازپلی (Cosplay) که گاهی کاس پلی نیز خوانده می‌شود، به عمل پوشیدن لباس به جهت شبیه شدن به شخصیت‌های مانگا، انیمه، فیلم، کمیک یا بازی های ویدئویی اطلاق می‌شود. همه ساله در کشور آمریکا نمایشگاهی با نام کامیکان برگزار می‌شود.

ابوالفضل کار کاسپلی (کازپلی) را از اسفند سال ۱۳۹۶ به طور رسمی شروع کرده و می گوید کاسپلی شخصیت هایی مانند بتمن، ردهود، اسپایدرمن، ولورین، دارت ویدر و…. را انجام داده‌ و این کار را با تکرار و تمرین و کسب تجربه آموخته و تاکنون آموزشی در این خصوص نداشته است.

وی می گوید در کشورهایی مانند آمریکا سالانه جشنواره ای به نام کامیکان برای کاسپلیرها برگزار می‌شود، اما در ایران چنین جشنواره ای وجود ندارد. ولی برخی از کاسپلیرهای ما به صورت خودجوش و با دعوت، به برخی از نمایشگاه های سالانه می‌روند. من هم دوست دارم از کارم استقبال شود و اگر جشنواره ای باشد از من هم برای شرکت در آن دعوت شود.

نتورکیست ها در بیزینس های خود برای اقناع مخاطبشان به عدد ۱۹۹۰ اشاره می‌کنند و معتقدند که تنها ۱ درصد مردم نابغه هستند و ۹ درصد افراد فرصت طلب، با هوش و ریسک پذیری هستند که خود را به ۱ درصد صاحب ایده چسبانده و از اختراعات و نوآوری های آنها برای تولید ثروت استفاده کرده و پولشان را تصاعدی تکثیر می‌کنند. و از طرفی ۹۰ درصد مردم افراد عادی(مانند کارمندان، معلمان، کارگران و حقوق بگیران) راضی از وضعیت خود بوده و به یک زندگی ساده و بخور و نمیر خوشند.

به قول حکما “هیچ چیز شما را محصور نمی‌کند جز ترس‌های شما، هیچ چیز شما را محدود نمی‌کند جز افکار شما و هیچ چیز شما را موفق نمی‌کند جز اعتقادات شما.”

و نهایتاً اینکه “خداوند تمام کائنات را در جهت خواست و اراده انسان مصمم خلق کرده است.”

من قطعاً در زیرگروه ۹۰ درصد هستم، ولی از منظر حس کنجکاوی ژورنالیستی نظری به ۱ درصدی ها و بعضاً ۹ درصدی ها دارم.

اصولاً انسان های متفاوت در عصر خود به نوعی انگشت نما بوده و بعضاً از منظر ۹۰ درصدی ها ناهنجار اجتماعی تلقی می‌شوند! در حالی که در تورق تاریخ می‌بینیم که انیشتین، نیوتن، ادیسون و… خیلی از نوابغ جهان معمولا در کلاس درس و مدرسه آدم‌های موفقی نبوده و بعضاً درس و مشق را نصفه و نیمه رها کرده و دنبال رویا پردازی‌ها و ایده‌های خود رفته‌اند و البته برخی به توفیقات خیره کننده‌ای دست یازیده‌اند.

به قولی بزرگترین کشف بشر در عصر حاضر این است که قادر است با تغییر چارچوبهای ذهنی خود آینده و سرنوشت خود را تغییر دهد.

در دورهٔ سی ساله ی معلمی خود، معمولا از کنار دانش آموزان متفاوت و بعضاً ناهنجار از دید عامه، بی تفاوت رد نشده ام.

یکی از دانش آموزان متفاوت امسالم نوجوانی است فهمیده، درونگرا، به شدت رویاپرداز با آمال و آرزوهای بلند پروازانه!

او به همان نسبت که در حل معادلات ریاضی و… تپق می‌زند، در راهی که خلاقانه و بی مربی برای خود گشوده است به شدت راسخ و علاقمند می‌باشد.

امیدوارم در عینیت یافتن رویاها و آرزوهایش موفق باشد و من اگر نتوانم دستش را بگیرم، حداقل چوب لای چرخ آرزوهایش نگذارم.