رضا قاسم پور

در اوقات فراغتم هر از گاهی با کوهنوردان پرتعداد و انرژیک کرج همنوردی می‌کنم. در یکی از این صعودها به واسطه یکی از همکاران با دختر موسیقی‌دانش هم کلام شدیم. این معاشرت چنان جذاب بود که صعوبت صعود از ارتفاعات برای مثلث تشنه دیالوگ به کلی فراموش شد.
خصوصا اینکه در کشور ما به هزار و یک دلیل موسیقی در حوزه بانوان نتوانسته ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های واقعی خود را رخ نماید و…

به عنوان کسی که دستی کوتاه در شعر و شاعری دارد معتقدم که شعر و موسیقی به مثابه دو بال پرواز برای تعالی روح، زلالی اندیشه و پالایش روان بوده و البته این دو کاملا مکمل و متمم هم‌اند.

ذیلا بخشی از این گپ و گفت مثلثی را با هم نظاره گریم.

?رزومه:

من سحر ظفری لیسانس رهبری ارکستر دارم و از سال ۸۶ شروع به فعالیت موسیقایی کردم با ساز گیتار.

خدمت اساتید بزرگی چون علیرضا کریمی، فرزاد دانشمند، هادی سپهری، کاوه پرهیزکاری، کامران پنبه ئیان، بنیامین فسایی، بهمن قزوانی،کامیار و کیانوش حبیبی، سینا خیرآبادی، پروفسور رابرت آمچین، داگ گودکین کسب علم کردم و از سال ۹۳ فعالیت جدی موسیقی پیرامون تدریس گیتار و موسیقی کودک را آغاز کردم و از سال ۹۶ دستیار رهبر ارکستر سمفونیک آوام، سینا خیرآبادی هستم.

سال ۹۸ کتاب ۱۰۱ بازی موسیقی برای کودکان نوشته ی جری استورمز را ترجمه کردم.

همان سال دوره های موسیقی را در کشورهای ترکیه و ارمنستان گذراندم همچنین بورس تحصیلی دانشگاه دولتی استانبول در رشته ی آهنگسازی شدم.

?چرایی و چگونگی ورود به جهان موسیقی:

ورود من به دنیای موسیقی با شنیدن ساز پدرم، سه تار، و نوای موسیقی که در بستر خانواده جاری بود،اتفاق افتاد.

بعد از اون به شکل آکادمیک دنبال شد تا به امروز.

دنیای موسیقی خیلی عجیبه چون هر چقدر جلوتر میرویم باز مقابلمان دریای بزرگی هست که تشنگی ما را برطرف کند. اینکه چرا وارد دنیای موسیقی شدم شاید هیچوقت جواب روشنی نداشته باشد، اما یکی از دلایلش میتواند این باشد که من زبان جدیدی برای بیان احساساتم پیدا کردم و با این زبان ارتباطات وسیعی برای من شکل گرفت.

?جایگاه مقایسه ای موسیقی در ایران و جهان:

به عقیده ی من موسیقی ایران و جهان نمیتواند مقایسه شود. چرا که موسیقی یک زبان مشترک است بین تمام فرهنگ ها. وقتی ما زبانی میدانیم که میتوانیم با همه‌ی دنیا احساساتمان را به اشتراک بگذاریم دیگر مقایسه‌ای نمی‌ماند.

?دورنمای موسیقی برای بانوان در ایران و جهان:

موسیقی برای بانوان در ایران همیشه سخت بوده.اما سالهای اخیر کمی تغییر شاهد هستیم. این امید بخش است. ما برای این اتفاق خیلی زیاد تلاش میکنیم. در صورتی که در موسیقی جهان، نوازنده یا اهنگساز یا رهبر ارکستر خانم فرقی با اقا ندارد.

اما با تمام سختی هایی که برای بانوان در ایران وجود دارد ما شاهد اتفاقات مثبتی بودیم. نوازندگان خیلی خوب، رهبران ارکستر موفق که به اجرا روی صحنه رسیدند.

شاید بیشتر از آقایان برای هموار شدن این مسیر سختی کشیدیم و میکشیم اما امیدواریم به بهبود شرایط. قدمهایمان را هر روز محکمتر از روز قبل برمیداریم.

?انواع موسیقی و جایگاه موسیقی سنتی ما:

موسیقی سنتی ما، فرهنگ‌ ماست. مثل موسیقی هر ملت دیگری. نمی‌شود جایگاهی برایش تعیین کرد اما برای ما که فرهنگ ایرانی را دارا هستیم، آگاهی از موسیقی سنتی مان و آشنایی با زبان موسیقیایی کشورمان مهم هست.

?اشاره به مکاتب موسیقی:

موسیقی از دوره قرون وسطی وجود داشته و در خدمت کلیسا بوده.موسیقی رنسانس که موسیقی کمی فراتر رفت و در دوره ی باروک در خدمت دربار و افراد ثروتمند قرار گرفت و در دوره کلاسیک به مردم رسید و هنرمندان زیادی از دل این مکتب امدند. دوره ی رمانتیک و سپس موسیقی معاصر.

?موسیقی درمانی:

موسیقی درمانی روشی‌ست که برای برخی اهداف درمانی استفاده میشود.

تاریخچه ی این شیوه به زمان افلاطون و ارسطو برمیگردد که از موسیقی در جهت درمان هم استفاده میکردند. اما به صورت رسمی برای درمان مصدومین جنگ جهانی اول به کار گرفته شد و سیر تکاملی اش اتفاق افتاد.

در ایران هم موسیقی درمانی از دانشگاه جندی شاپور به شکل آکادمیک آموزش داده میشد و مهم بود که پزشکان و پرستاران به موسیقی مسلط باشند و نواختن ساز بلد باشند. امروزه هم یکی از شاخه های مهم درمانی هست که درمانگران خیلی خوب و اثر گذاری در این حیطه فعالیت می‌کنند.

?توصیه به هنرجویان موسیقی به ویژه بانوان:

دریای بزرگ و راه سختی در پیش هست اما اگر با عشق و لذت و پشتکار و مداومت در مسیرش قدم بردارند بی شک موفقیت از آنشان خواهد بود.

دغدغه ی خود من این است که موسیقی را خوب بشناسیم. دنیای موسیقی بسیار زیبا و پر از عشق است. موسیقی فقط نوازندگی نیست، فقط آهنگسازی نیست، موسیقی فراتر از همه ی اینهاست. به موسیقی فراتر از چیزی که به ظاهر میبینیم، نگاه کنیم. موسیقی اسرار آمیز است، سرّش را درک کنیم.

?موسیقی به مثابه یک حرفه (نگاه تفننی در ایران):

برای خیلی از افرادی که در ایران موسیقی کار میکنند، این موضوع یک حرفه محسوب میشود. امرار معاششان از این راه هست.و این به طور معمول در دنیا هم هست.
از آنجاییکه موسیقی، هنر هست، عشق و علاقه با کسب و کار در این حیطه گره خورده، اما اینگونه نباید برداشت شود که هر کس که عاشق موسیقی بود میتواند از این راه کسب درآمد کند یا اینکه اگر کسی کسب درآمد میکند از این‌ راه لزوما حرفه ای باشد و تماما هدفش شناساندن موسیقی و کشف سرّ موسیقی باشد.

?رابطه شعر و موسیقی:

دکتر شفیعی کدکنی اینطور گفتند: شعر، موسیقی الفاظ و کلمه هاست و غنا، موسیقی الحان.
جمع شعر و موسیقی، جمع موسیقی الفاظ و موسیقی الحان است.
فکر میکنم این زیباترین تعریف پیوند شعر و موسیقی باشد.
کلمات در اشعار دارای یک زمانی برای بیان هستند، و موسیقی هم دارای زمانبندیست. به دلیل این وجه اشتراک شعر و‌موسیقی با هم پیوند عمیقی دارند.