در روزهای گذشته احسان ناظم بکایی، روزنامه‌ نگار، که به تازگی دیداری با جلال مقامی داشته، در پستی اینستاگرامی روایتی از این ملاقات منتشر کرد. او در این پست نوشت:

امروز، جلال مقامی هشتادویک ساله می‌شود. چند روز قبل به دیدنش در مهرشهر کرج رفتم. دقایقی قبل از رسیدن حسین قرایی، مدیرکل روابط عمومی صداوسیما آنجا بودم. بیماری و کهولت تاثیری در صدای رسا و هوشمندی‌اش نداشت.

مقامی حرفی ‌زد که دلم را به درد آورد. «از غذایم می‌زنم تا دارو بخرم! گیج شده‌ام! مگر قرار است چقدر عمر کنم؟ شاید، هفت، هشت ماه دیگر رفته باشم. نباید اینقدر دستم تنگ باشد که آبروی هشتاد ساله‌ام برود.» متوجه شد ناراحت شده ام. فضا را عوض کرد. «اینها را برای جلب ترحم نگفتم! من اگر می‌توانستم کار کنم، محتاج نمی‌شدم! پیشنهاد برای دوبله دارم ولی خودم می‌دانم، نمی‌توانم. چرا کاری کنم که آبرویم برود. شاید صدایم به نقشی بخورد ولی مثل قدیم بر تارهای صوتی‌ام تسلط ندارم و شاید در حس نقش کوتاهی کنم. کاش مسئولان فرهنگی حواس‌شان به ما باشد تا شب، آشفته نخوابیم اما امیدم به خداست.»

پس از انتشار صحبت های جلال مقامی که بازتاب گسترده ای در شبکه های اجتماعی داشت و با اظهار تأسف کاربران همراه بود، صندوق اعتباری هنر اعلام کرد که درمان جلال مقامی را پیگیری خواهد کرد، سازمانی دولتی و زیر نظر وزارت ارشاد که به منظور حمایت از اهالی فرهنگ و هنر راه اندازی شده است.

طبق اعلام روابط عمومی صندوق اعتباری هنر، مدیر عامل این سازمان، سید مجید پوراحمدی، روز دوشنبه سوم مرداد در گفتگویی تلفنی با جلال مقامی جویای احوال این هنرمند شد.

پوراحمدی در این گفتگو که با ابلاغ سلام محمدمهدی اسماعیلی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی همراه بود، به مقامی اظهار کرد: «هنرمندانی چون شما از سرمایه های ماندگار کشور هستند که طی سال ها فعالیت در عرصه فرهنگ و هنر و با زحمات بسیار خاطرات ماندگار برای چندین نسل رقم زدید. بدون تردید تکریم اساتید پیشکسوت یکی از مهمترین رویکردهای مجموعه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است.»

پوراحمدی افزود: «ما نیز در صندوق اعتباری هنر با راه اندازی واحد نامداران هنر به طور ویژه پیگیر وضعیت سلامت و معیشت بزرگان عرصه فرهنگ و هنر هستیم و خوشبختانه اتفاقات خوبی در این مسیر در حال انجام است. هرچند می ‌دانیم در مقابل شأن و جایگاه شما عزیزان این اقدامات حداقلی است.»

جلال مقامی با قدردانی از تماس مدیرعامل صندوق اعتباری هنر، از وضعیت سلامت و روند درمان خود گفت.

بر اساس اعلام روابط عمومی صندوق اعتباری هنر، مقامی از اعضای این صندوق است و تحت پوشش طرح تکریم، بیمه تکمیلی درمان و سایر طرح های صندوق قرار دارد. همچنین مقرر شد موضوعات مرتبط با درمان این هنرمند نام آشنا به طور ویژه از سوی صندوق پیگیری شود.

بیوگرافی جلال مقامی

جلال مقامی متولد سال ۱۳۲۰ در تهران است.

فعالیت هنری خود را از دوران نوجوانی با بازی در نمایش های دانش آموزی آغاز کرد.

ناظم دبیرستانی که مقامی در آن درس می خواند، حیدر صارمی، گوینده و بازیگر قدیمی، بود. به درخواست مقامی، صارمی او را به رضا کریمی، مدیر دوبلاژ فیلم معرفی کرد و به این ترتیب مقامی از سال ۳۷، وارد عرصه ی دوبلاژ شد.

در سال های طلایی دوبلاژ ایران، در فیلم های زیادی به دوبله پرداخت. وی گویندگی به‌ جای بسیاری از جوان‌ های نقش اول سینمای ایران و جهان را برعهده داشته است.

از مشهورترین آثار مقامی می‌ توان به گویندگی‌ وی در آثاری مانند «لورنس عربستان» (به جای عمر شریف)، «شکوه علفزار»، «ارتش سری»، «پوآرو»، «شرلوک هلمز»، «هشدار برای کبری ۱۱» (به جای سمیر) اشاره کرد.

در سال ۴۴، زمانی که ۲۴ سال داشت با فیلم «من مادرم» برای نخستین بار بازیگری را تجربه کرد و تا شروع انقلاب اسلامی در ۴ فیلم سینمایی دیگر نیز بازی کرد. بعد از انقلاب هم در ۳ فیلم دیگر نقش آفرینی کرد.

در سال ۶۲، در ۴۲ سالگی با اجرای برنامه تلویزیونی «دیدنی ها» وارد تلویزیون شد.

برنامه «دیدنی ها» که با دوران جنگ هشت ساله همزمان بود، به یکی از محبوب ترین برنامه های تلویزیون ایران بدل شد و هنوز هم بسیاری جلال مقامی را با اجرایش در این برنامه به یاد می آورند.

موسیقی تیتراژ این برنامه هم یکی از آهنگ‌ های نوستالژیک دهه ی ۶۰ محسوب می شود. این موسیقی که «عشق گل‌ ها» نام داشت و اثر ژوئل فاژرمن، آهنگساز فرانسوی بود، یکی از قطعات آلبوم موسیقی «ماجراجویی گیاهان» بود که در سال ۱۹۸۲ برای یک برنامه ی مستند طبیعی در فرانسه ساخته شده بود.

جلال مقامی در آذر ماه سال ۹۳، پیش از حضور در محل کارش در رادیو برای اجرای برنامه «شنیدنی‌ ها»، دچار سکته مغزی و به دنبال آن، اختلال تکلم شد. او پس از این اتفاق بهبود یافت اما در اثر آن سکته مغزی خفیف صدایش تغییر کرد و تکلم برایش کمی سخت شد. او شهریور همان سال هم در خانه ی خود دچار حادثه شده و از ناحیه ی پهلو آسیب دیده بود.

او در سال های اخیر به دلیل شرایط جسمانی اش به ندرت فعالیتی در عرصه ی دوبله داشته‌ است.

جلال مقامی در سال ۴۳، با همکار خود، رفعت هاشم پور که او نیز در کار دوبله بود ازدواج کرد. ثمره ی این ازدواج یک دختر است که در انگلیس تحصیل کرده و در حال حاضر به همراه همسر و فرزندان خود در فرانسه زندگی می کند.

رفعت هاشم پور، همسر جلال مقامی، متولد سال ۱۳۱۰ در اردبیل و دارای مدرک لیسانس رشته بازیگری تئاتر از دانشگاه تهران، از چهره های شاخص دوبله بود که اسفند سال ۱۴۰۰ به علت کهولت سن درگذشت. رفعت هاشم پور بیشتر با دوبله ی شخصیت «خاله هتی» در سریال محبوب «قصه های جزیره» شناخته می شود.