دکتر مهراب رجبی (دیپلمات و البرزپژوه) ضمن بیان خاطرات خود از دیدار با مرشد «فرقه آمیش ها» (تجددگریزان مسیحی) در نیویورک به بیان وجوه اشتراک و افتراق آنها با اهالی روستای ایستای طالقان می‌پردازد.

ایستا روستایی ترک تبار و البته تارک تکنولوژی و مدرنیته در جوار رودخانه خروشان شاهرود است که بنا بر روایت محلی‌ها، ساکنان آن حدود نیم قرن پیش در این روستا مستقر شده و با محصور کردن کامل روستا ارتباط با جهان پیرامونی را به حد صفر رسانده‌اند.

تکاپوی تولید، نظم در امور و خودکفایی سه شاخصی است که به محض ورود به این روستا و گفتگو با اهالی آن خود را نشان می دهد، اگر بخواهیم از این نگاه به این روستای رمزآلود بپردازیم این روستا نه تنها ایستا بلکه روستایی است پویا !