«برادران و مردم نگذاشتند عبدالله قربانی شود و عبدالمطلب را راضی کردند به جای عبدالله شتر قربانی کند. در قرعه بین عبدالله و شتر، نام عبدالله در می‌آمد. هربار بر تعداد شترها می‌افزودند تا به صد شتر رسید. این بار صد شتر درآمد. عبدالمطلب صد شتر در راه خدا قربانی کرد و عبدالله نجات یافت. از آن پس دیه انسان صد شتر تعیین شد و اسلام هم صدشتر را تایید کرد. عبدالله که از نذر زمزم جان سالم به در برده بود، ‌پس از این ماجرا با آمنه بنت وهب ازدواج کرد و تنها حاصل این ازدواج مبارک حضرت محمد (ص) بود.»