سال‌ها قبل صحبت از بازی‌های دیجیتال (ویدویی، موبایلی و…) همراه با بیان معایبی از آنها شامل گرفتن وقت افراد بود؛ به‌ویژه آنکه معمولا مخاطب این‌گونه بازی‌ها کودکان و نوجوانان بودند و مدام این هشدار مطرح می‌شد که «بازی کردن» هیچ عایدی نداشته و به نوعی اتلاف وقت است. گزاره‌ای که چند سالی می‌شود خلاف آن ثابت شده و حتی می‌تواند منجر به درآمدزایی شود.

طبق آخرین پیمایش بنیاد ملی بازی های رایانه ای در سال ۱۴۰۰، برآورد شده است از بین ۸۴ میلیون ایرانی، ۳۴ میلیون نفر بر روی مجموع پلتفرم‌ها، بازی رایانه‌ای انجام می‌دهند. مردان ۵۹ درصد و زنان ۴۱ درصد این جمعیت را تشکیل می‌دهند. همچنین در میان استان‌ها، «قم» کمترین و «البرز» بیشترین نسبت بازیکنان را دارد.

رئیس بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای می‌گوید: تعداد بازیکنان بازی‌های دیجیتال در سال ۱۳۹۸ به ۳۲ میلیون نفر رسیده است. در ۱۰ ‌سال تعداد بازیکنان در کشور دوبرابر شده ‌است. طبقات کودکان، نوجوانان و جوانان همواره جزء بیشترین گروه‌ های مخاطب بازی بوده‌ اند، اما در این میان سالمندانی هم وجود دارند که به‌ صورت مرتب بازی می‌کنند و طبق استانداردهای تعریف‌ شده در ایران و جهان، بازیکن یا گیمر شناخته می‌شوند.