دکتر سوری گفت: در مورد یک بیماری، زمانی از واژه اپیدمی استفاده می‌کنیم که تعداد موارد مشاهده شده از یک بیماری در یک زمان و مکان تعریف شده و مشخص، بیش از تعداد موارد مورد انتظار باشد. حال اگر انتظار ما از شیوع یک بیماری صفر مورد است، حتی یک مورد آن هم می‌تواند اپیدمی تولید کند. بنابراین اپیدمی به این معنا نیست که تعداد زیادی از افراد به یک بیماری مبتلا شده باشند و یا تعداد بسیار زیادی نگران سلامتی‌شان باشند.

وی افزود: بیش از اینکه افراد بخواهند در برابر اپیدمی‌ها اقدامی انجام دهند، اقدامات سازمان‌دهی شده نظام سلامت و سازمان‌های مرتبط با سلامت جامعه است که اهمیت پیدا می‌کند.

سوری ادامه داد: ویروس کرونای جدید یا کووید ۱۹، خیلی پدیده عجیب و غریب و غیرقابل درکی برای دانش پزشکی موجود بشر نیست، اپیدمی‌ها می‌آیند و می‌روند. زیرا انسان به لحاظ بیولوژیک و طبیعت ذاتا مکانیزم‌ها دفاعی و پیشگیرانه را در برابر این بیماری‌ها دارد، اما تلاش ما برای اینکه بتوانیم رویکرد منطقی‌تری برای خاموش کردن اپیدمی‌ها داشته باشیم و بتوانیم بار ناشی از این اپیدمی‌ها را به حداقل برسانیم. کمااینکه در گذشته هم که نه واکسنی بود و نه بیمارستانی وجود داشت و در قرون گذشته، اپیدمی‌ها می‌آمدند و عوارض‌شان را به جای می‌گذاشتند، اما جامعه بشری همچنان ادامه حیات داد که نشان می‌دهد طبیعت بیولوژیک ما به این صورت است که در مقابل عوامل بیماری‌زا دست و پا بسته و تسلیم نیست.

وی ادامه داد: بیماری کرونا حالت پیشرونده داشته و یک اپیدمی پیشرونده است، اما اپیدمی‌های پیشرونده در مدت زمان مشخصی و تعریف‌شده‌ای افزایش یافته و سپس به سطح ثابتی رسیده و در نهایت رو به خاموشی می‌گذارند. برآورد شخصی من این است که احتمالا طی سه تا چهار هفته پیش رو به روند کاهشی و خاموشی خواهیم رسید.

سوری تاکید کرد: البته باید در این مدت پیشگیری کنیم. باید توجه کرد که ویروس کرونای جدید، جزو خانواده کرونا است که سارس و مرس هم در این دسته قرار می‌گیرند. هم میزان کشندگی کرونای جدید نسبت به سارس و مرس کمتر است و هم اثرات و تبعات سوء و وخیم آن به شدت سارس و مرس نیست. منتها آنچه در کروناویروس جدید اهمیت دارد، سرعت گسترش بیماری است. به طوری سرعت انتشار آن چند برابر مرس و سارس است که به این معناست که تمهیدات پیشگیرانه و مراقبتی باید جدی‌تر مورد توجه قرار گیرد.