به گزارش کرج رسا، ملیحه مومن پور در یادداشتی با عنوان “مسئولین، خدمتگزاران مدارس چشم به راهند” نوشت:

روز های مدرسه در پاییز و تمام فصول تحصیل برای ما دهه پنجاهی ها همیشه آمیخته به حضور خدمتگزاران زن و مردی بود که خش خش جاروهای بلندشان سمبل تمیزی و جابجا کردن نیمکت ها پس از پایان زنگ کلاس، آمدن روزهای تازه تحصیل، پشت نیمکت های تمیز را نوید بخش بود.

باباها و مادرهای مدرسه بخشی از دلسوزی ها و مهربانی های دوران تحصیل هر آدم با سوادی هستند که امروز یا مسُول هستند یا کارمند و کارگر.اما دهه نودی ها با توجه به شرایط جدیدی که کرونا در کل جهان رقم زده این باباها و مامان ها را با مواد ضد عفونی و مواد شوینده کنار همه مسایل دیگردر می یابند آن هم اگر به مدرسه بروند.

شاید در دوران تحصیل، در آن سال ها در آمد و معیشت برایم غیرقابل درک بود اما امروز قطعا دانش آموزان دبستانی هم دریافته اند که درآمد، همه توان حرکت، رشد و زندگی هر انسانی ست.یعنی درک چنین موضوعی به تخصص وآگاهی خاصی نیاز ندارد.

درد دل های زیادی وجود دارد که از طریق همین باباها و مامان های مدارس بارها و بارها با عناوین مختلف به گوش نماینده و مسُول و غیر مسُول رسانده شده اما انگار براین همه مورد و مساله که مطرح می شود پایانی نیست.

و حالا بوی تند مواد ضد عفونی بر مشکلاتی چون عدم رتبه بندی و افزایش حقوق برای نیروهای خدماتی، عدم پرداخت حق سرایداری، عدم پرداخت حق لباس و کفش و یا عدم تبدیل وضعیت از قراردادی‌ و پیمانی به رسمی به دلیل نوع و جزئیات قراردادهای این نیروها افزوده شده مواردی که از حیطه مسوُلیت ادارات کل در استان ها خارج و تنها وزارت آموزش و پرورش است که می تواند نوید بخش روزهای خوب پیش رو باشد.

نیروهای خدماتی در بحث مسائل مالی و حقوقی به شدت در سختی به سر می برند و می شود با تاکید گفت، این نیروها و خانواده های آنان فراموش شده هستند.

آیا وزارت آموزش و پرورش که مدت ۷سال دربحث جذب نیروی خدماتی هیچ گونه استخدامی انجام نداده است وهرساله تعدادی از این عزیزان بازنشست شده اند از این خروجی های بدون ورودی جدید بی اطلاع است آیا نمی اندیشد که باعث ایجاد فشار کاری بیش از حد به سایرنیروهای خدمتگزار شده است آیا از پیامد این فشارکاری و ایجاد امراضی مانند دیسک کمر، دیسک گردن و بیماریی های ریویی برای این افراد بی اطلاع است؟

جا دارد که مسولین دست به دست هم این همه مشکل و مساله درحوزه نیروهای خدمات و سرایدار مدارس را حل و فصل کنند و سپاسدار این همه مهر و خدمت صادقانه باشند.”نوشدارو باشند پیش از مرگ سهراب”