«آنتونیو گوترش» دبیرکل سازمان ملل متحد خطاب به اعضای شورای امنیت این سازمان در مورد تهدیدهای چشم‌گیر علیه صلح و امنیت در پی همه‌گیری کرونا هشدار داده و می‌گوید جهان در برابر سخت‌ترین آزمون» خود از زمان تأسیس این نهاد بین‌المللی قرار گرفته است.

آنتونیو گوترش در بیانیه‌ای به شورای امنیت تاکید کرده نگرانی‌های بسیاری دارد، اما آنها را در هشت بند که مشخصاً حساس هستند، خلاصه می‌کند.

نخستین مورد از منظر گوترش، کاهش و نزول اعتماد مردم به نهادها و ساز و کارهای عمومی است، به‌ویژه اگر شهروندان از نحوه مدیریت مقابله با کرونا در کشورشان ناراضی باشند، دولت خود را مسئول بدانند و به شفافیت آن تردید داشته باشند.

این موضوع پیشتر نیز در اظهارات گوترش مطرح شده بود و او مشخصاً از کشورهای جهان خواسته بود به طور شفاف و هماهنگ اقدام کنند.

دبیرکل سازمان ملل سپس در مورد پیامدهای اقتصادی ناشی از شیوع ویروس به ویژه در کشورهایی با وضعیت شکننده یا کم‌تر توسعه‌یافته هشدار داده است.

در سومین بند او به سراغ تعویق و تأخیر در روند انتخابات و همه‌پرسی‌ها رفته و می‌گوید چنین چیزی مشروعیت را زیر سوال برده و به تنش‌های سیاسی می‌انجامد.

عالی‌ترین مقام سازمان ملل در عین حال می‌گوید در کشورهایی که دستخوش کشمکش و بحران و جنگ هستند، شیوع کرونا می‌تواند بهانه‌ای شود برای افزایش خشونت‌ها که خود می‌تواند به جنگ دامن زده و مانع از اقدامات علیه همه‌گیری کووید ۱۹ شود.

از منظر آنتونیو گوترش، تهدید ناشی از گروه‌های تروریستی نیز یکی از مهم‌ترین خطراتی است که بر امنیت و صلح جهان سایه افکنده است. او در این بیانیه می‌گوید: همه‌گیری ویروس ممکن است پنجره‌ای به‌سوی گروه‌های تروریستی بگشاید تا دست به حمله بزنند، به‌ویژه که توجه بیشتر دولت‌ها به همه‌گیری جلب شده است.

او در ششمین بند از هشدارهای خود توجهات را به تهدید احتمالی «حملات بیوتروریستی»، حملات یا اقدامات تروریستی با انتشار عوامل بیولوژیک، جلب کرده است. گوترش می‌گوید ضعف و فقدان آمادگی ناشی از همه‌گیری ویروس، ریسک چنین اقدامات احتمالی را افزایش داده است.

دبیرکل سازمان ملل همچنین از زوال تلاش‌ها و اقدامات بین‌المللی، منطقه‌ای و محلی برای پایان دادن به درگیری‌ها و تنش‌ها سخن گفته است.

او در پایان می‌گوید همه‌گیری ویروس کرونای جدید چالش‌ها و خطراتی که متوجه حقوق بشر است را تحریک و تشدید می‌کند؛ به نفرت‌پراکنی، انگ‌زدن، سفید برتر پنداری و دیگر شکل‌های افراطی که قصد سوءاستفاده از وضعیت را دارند می‌افزاید؛ به تبعیض در خدمات درمانی می‌انجامد؛ پناهجویان و آوارگان را در معرض تهدید بیشتر قرار می‌دهد؛ و هم‌چنین ممکن است به خودکامگی، کنترل رسانه‌ها و محدود کردن آزادی‌های مدنی و آزادی بیان دامن بزند.