به گزارش کرج رسا، ریاضیدانی که خانواده ای کابوس وار از معادلات را حل کرده است، گرانبهاترین جایزه دانشگاهی ریاضی را از آن خود کرد.

مارتین هایرر، محقق اتریشی-بریتانیایی کالج سلطنتی لندن، برنده جایزه بریکترو به معنای جایزه دستاورد در ریاضیات در سال ۲۰۲۱ شده است. ارزش این جایزه که سالانه اهدا می‌شود سه میلیون دلار(۲.۳ میلیون پوند) است که از نظر اعتبار و قدر و مرتبت برای «جایزه نوبل» یک رقیب محسوب می‌شود.

«جایزه بریکترو» یا جایزه موفقیت‌های علمی یا جایزه دستاورد علمی مجموعه جوایز بین‌المللی است که از سوی هیئت مدیره این جایزه به پاس پیشرفت‌های علمی در سه شاخه جایزه بریکترو در علوم زیستی، جایزه بریکترو در فیزیک بنیادی و جایزه بریکترو در ریاضیات اعطا می‌شود.

این جوایز را «سرگئی برین» و «ان ویسیکی»، «مارک زاکربرگ» و «پریسیلا چان»، «یوری میلنر» و «جولیا میلنر» و «جک ما» و «کیتی جنگ» بنیاد نهادند.

برای اهدای این جوایز، کمیته‌های متشکل از برندگان قبلی، برندگان جدید را از میان افرادی برمی‌گزینند که در فرآیندی آنلاین و باز به روی عموم نامزد شده‌اند.

هر یک از برندگان سه میلیون دلار جایزه می‌گیرند. آنها در مراسمی با پخش تلویزیونی حضور می‌یابند که طراحی شده تا دستاوردهایشان را جشن بگیرند و الهام بخش نسل بعدی دانشمندان باشند. در بخشی از این مراسم، آنها در برنامه‌ای شامل سخنرانی و مباحثه شرکت می کنند. همچنین کسانی که اکتشافات جدیدی انجام دهند واجد شرایط جوایز بریکترو در آینده خواهند بود.

«جایزه بریکترو در ریاضیات» نیز جایزه‌ای بنیان نهاده شده در سال ۲۰۱۳ است که بودجه آن توسط «یوری میلنر» و «مارک زاکربرگ» تأمین می‌شود و یکی از جوایز سه‌گانه «جایزه بریکترو» محسوب می‌شود که هر ساله اهدا می‌شود.

«هایرر» جایزه خود را برای کار در زمینه تجزیه و تحلیل اتفاقی دریافت کرد. زمینه ای که شرح می دهد چگونه اثرات تصادفی، ریاضیاتِ چیزهایی مانند هم زدن یک فنجان چای، رشد آتش سوزی در جنگل ها یا پخش یک قطره آب را که روی یک بافت افتاده است، تغییر می‌دهد.

کار اصلی او، رساله‌ای ۱۸۰ صفحه ای است که جهان را با «ساختارهای قاعده مند» آشنا کرده است و چنان همکارانش را متحیر کرده است که یکی از آنها اظهار داشته که این کار باید توسط یک تمدن بیگانه باهوش تر از بشر به «هایررم منتقل شده باشد.

«هایرر» در حالی که با همسرش در خانه خود در لندن در قرنطینه به سر می‌برد، طی یک تماس اسکایپ از برنده شدن خود باخبر شد.

وی گفت: خیلی غیرمنتظره بود. من اصلاً فکرش را نمی‌کردم، بنابراین یک شوک کامل بود. ما نمی‌توانستیم بیرون برویم یا کار دیگری انجام دهیم، بنابراین در خانه جشن گرفتیم.

از دیگر برندگان اعلام شده می توان به یک دانشمند هنگ کنگی به نام «دنیس لو» که با الهام از فیلم سه بعدی «هری پاتر» دست به ایجاد یک آزمایش برای جهش های ژنتیکی در دی ان ای نوزادان متولد نشده کرد، اشاره کرد و همچنین یک گروه از فیزیکدانان که آزمایشات‌شان نشان داد که اگر بُعدهای اضافی در واقعیت وجود داشته باشد، آنها کوچکتر از یک سوم عرض موی انسان هستند.

یک برنده دیگر به نام «کاترین دولاک» از دانشگاه هاروارد نیز با نشان دادن اینکه مدارهای عصبی رفتار مادری و پدری هم در زنان و هم در مردان وجود دارد، باورهای غلط پیرامون والدین را تغییر داد.

مارتین هایرر در ژنو بزرگ شده است و در آنجا خیلی زود خود را به عنوان یک استعداد نادر معرفی کرد. ورود او به یک مسابقه علوم در مدرسه به خلق ابزاری موسوم به «Amadeus» منجر شد که یک آچار فرانسه برای ویرایش صدا است و هم اکنون توسط تولید کنندگان موسیقی و طراحان بازی استفاده می شود. او هنوز هم به این نرم افزار به عنوان حاشیه ای برای کارهای دانشگاهی خود توجه دارد.

هایرر پس از کمی فیزیک خواندن در دانشگاه، به سمت ریاضیات رفت. فهمیدن اینکه ایده ها در فیزیک نظری قابل واژگونی هستند و به سرعت می توانند به سطل آشغال بروند، برای او جذابیتی نداشت. وی گفت: من واقعاً نمی خواهم نام خودم را روی نتیجه ای بگذارم که ممکن است سه سال دیگر با یک نظریه دیگر جایگزین شود. در ریاضیات، اگر نتیجه ای بدست آورید، همان خواهند ماند. این حاکی از جهانی بودن ریاضیات است، شما در آن حقایق مطلق را کشف می کنید.

تخصص «هایرر» در معادلات دیفرانسیل جزئی اتفاقی است، شاخه ای از ریاضیات که چگونگی تاثیر وقایع غیر مترقبه در اختلال فرآیندهایی مانند حرکت باد در تونل باد یا نحوه پخش یک قطره آب بر روی یک بافت را توصیف می کند. وقتی وقایع غیرمترقبه یا همان اتفاق ها به اندازه کافی قوی باشند، راه حل های معادلات از کنترل خارج می شوند. وی گفت: در بعضی موارد، راه حل ها آن چنان شدید نوسان می کنند که حتی مشخص نیست که معادله از ابتدا بر چه اساس بود.

هایرر با اختراع «ساختارهای قاعده مند» نشان داد که چگونه می توان این معادلات را از نو طراحی و رام کرد. وقتی او این نظریه را در سال ۲۰۱۴ منتشر کرد، به شدت سر و صدا به پا کرد.

«جرمی کواستل» ریاضیدان دانشگاه تورنتو که برای اولین بار این نظریه را فرازمینی نامید، گفت: من نیز مانند بقیه از دیدن این نظریه بسیار متعجب شدم.

در حالی که همکاران «هایرر» وی را یک نابغه می دانند، او اذعان می کند که ریاضیات می تواند بی رحم باشد.

وی می گوید: همانطور که تقریباً هر دانشجو که در رشته ریاضیات تحصیل کرده می تواند گواهی دهد، کارها بیشتر اوقات به نتیجه نمی رسد و یک شخص در دوره دکترای ریاضیات احتمالاً دو سوم وقت خود را صرف رفع گیر و گرفت معادلات و محاسبات و کوبیدن سر خود به دیوار می کند.

جایزه گرانبهای «هایرر» هنوز به حسابش واریز نشده است، اما وقتی این اتفاق بیافتد، زندگی او تغییر خواهد کرد.

وی می گوید: ما سه سال پیش به لندن نقل مکان کردیم و هنوز اجاره نشین هستیم. بنابراین ممکن است با این جایزه زمان خرید یک خانه فرا رسیده باشد.