به گزارش کرج رسا، منطقه اشتهارد هم اکنون قسمت قابل توجهی از استان البرز را تشکیل می‌دهد. این منطقه از دوران گذشته نیز سرزمینی پرجاذبه بوده است.

استعدادهای طبیعی این منطقه همچنین خاک حاصلخیز دامنه‌های جنوبی و دشت منتهی به آن از گذشته برای انتخاب به عنوان سکونت گاه مناسب بوده است.

آثار باستانی ارزشمند و فراوانی در گوشه و کنار این دشت وسیع و نیز در حاشیه راه‌های ارتباطی آثار کهن به جا مانده، یادگاری از آن دوران است. از آن جمله می‌توان به تپه‌های مراد تپه، علی آباد، خرم آباد، قلعه‌های تاریخی بز قلعه، قزلحصار وپلنگ آباد و آثار دوران اسلامی همچون امامزادگان رحمان و زید، سلیمان، ام صغری و کبری، پل آصف الدوله و. . . اشاره کرد که همگی این آثار حکایت از استمرار سکونت متداوم و همیشگی مردمان در آن دارد، شهر اشتهارد دارای قدمتی دیرینه است و براساس نظریات بعضی از زبان شناسان گویش اشتهاردی (تاتی) را از آثار قدیمی اقوام (مادها) می دانند (در خصوص قدمت تاریخی و گویش آن به زبان مادها به کتاب تات نشینان بلوک زهرا تألیف جلال آل احمد و لغت نامه دهخدا و همچنین کتاب یک نویسنده رومی بنام ژکفسکی درباره قوم تات مراجعه شود) و این نشانگر حیات وجودی بخش اشتهارد در قرنهای گذشته است.

درخصوص قدمت تاریخی این منطقه با توجه به قرار گرفتن در مسیر راه ابریشم و قلعه دیده بانی شاه مردان روستای جارو و قلعه گهور یا بز قلعه می‌توان گفت که قدمت آن پیش از دوره اسلامی بوده است.

کتاب سیمای فرهنگ و تاریخ اشتهارد