دلت که گرفته باشد…

شادترین آهنگ ها، برایت روضه خوانی میکنند

شلوغترین مکانها، تنهایی ات را به رُخَت می کشند

و شادترین روزها، برای تو غمگین ترین روزهاست

دلت که گرفته باشد…

نقض میشود همه ی قانون ها

دل کجـــا… قانون کجـــا

مدتها طول میکشد تا خاک بگیرد خاطره های رنگارنگ

میگذاری تار شود این خاطره ها

اما یک خواب ِ ناغافل، گرد و خاک تمام خاطره ها را می گیرد !!

میشود مثل روز ِ اول

میشود خاطره های ناب

زخمها تازه میشود باز …

دل استــ دیگر خستــه میشود …

بی حوصله میشــود …

از روزگار از آدمـــــــها از خــودشـــــ

از این قابــها , از اثباتــ , از تـــــوضیــح

از کلماتــــی که رابـــطه ها را به گند میکشـــد

از اینـــ همه مهربانیــ کردن

و نا مهربانی دیدنــ , از ســـــنگ صبور بودن

و آخــــر هم مُهر ســنگ بودن خوردنـــــ

از زهــر حرفــ هایی که

تــــا آخر عمـــر آدم را مـــی آزارد …

خســـــته ام …

کــــآش مـــیــشـد خــودمـــو یـــہ جــآیی جــآ بـذارم…

و بـــرگـــردم بــبــیـنــم …

دیــگـہ نـیــســتــم …!

به قلم مریم ملکوتی