قله خلنو، از جنوب به شمشک و رودبار قصران، از شمال به دره رودخانه وارنگه رود، از شرق به دشت لار و از غرب به دره رودخانه کرج متصل می‌شود.

این قله سرچشمه اصلی رودخانه وارنگرود،  سرچشمه و منبع اصلی دریاچه سد کرج است.

گذر از تیغه‌ ژاندارک

گذر از تیغه ژاندارک برای رسیدن به قله روی خط‌الرأس برج – خلنو، آن را به یکی از قله‌های سرسخت ایران که رسیدن به آن به‌خصوصدر فصل زمستان و از روی خط‌الرأس احتیاج به تجربه و وسایل فنی  دارد،  تبدیل کرده‌است.  قله خلنو به‌صورت خط‌الرأسی با همه قلل البرز مرکزی ازجمله سرکچال‌ها،  وزواب‌ها،  پالون گردن و آزادکوه ارتباط دارد. وجود  تیغه‌ها  و  مسیر  صخره‌ای  و  وجود  پرتگاه‌های  متعدد کمی صعود به قله را سخت کرده است.  با توجه به اینکه خلنو در البرز مرکزی است،  زمان صعود آن بسیار به حجم برف باریده شده درسال قبل بستگی دارد.

دیدنی‌های صعود

چشمه‌های زیبا در مسیر،  یخچال‌های طبیعی،  رودخانه‌های پر آب و تیغه‌های ژاندارک،  از دیدنی‌های مسیر صعود به قله خلنو هستند. آبشار  پای‌ کوه  و  چشمه‌های  بسیار  در  مسیر  صعود  از  سمت  روستای  لالان  سر  راهتان قرار دارد. قله خلنو بلندترین قله استان تهران است.

روستای لالون به‌دلیل گل‌های لاله فراوانی که در فصل بهار در آن می‌روید،  به لالون یا لالگون شهرت یافته است.

این روستا علاوه برگل‌های لاله دارای چشمه‌های آب گازدار طبیعی است که در مسیر رسیدن به قله خلنو با آن برخورد می‌کنید.  قله خلنو علاوه بر چشم‌اندازبی‌نظیر و زیبایی که دارد، دارای  طبیعتی  زیبا  با  حیوانات و گیاهانی خاص است.

در این منطقه گیاهانی همچون گون،  لاله،  گلپر،  زرشک، سیرک،  گزنه و شقایق به‌صورت بومی و خودرو می‌روید.  در میان این کوهستان و گیاهان بومی،  قوچ،  میش، کل یا بزکوهی،  خرس قهوه‌ای،  گراز و گرگ به چشم می‌خورد.  علاوه بر حیوانات و گیاهان، پرندگانی همچون عقاب طلایی،  کبک،  دری،  هدهد، هما  و  چکاوک  در آسمان  این  قله  پرواز  می‌کنند  و به جذابیت این منطقه می‌افزاید.

همشهری- نیلوفر ذوالفقاری